حسین شکربیگی شاعر ایلامی
استاد "حسین شکربیگی" شاعر و نویسندهی ایلامی، زادهی سال ۱۳۵۴ خورشیدی، است.
شکربیگی برگزیدهی کتاب سال جمهوری اسلامی ایران ۱۳۹۳ برای مجموعه داستان "روایتهای من" و برگزیدهی بینالمللی جایزه صلح سیمرغ در تاجیکستان برای داستان "جنگ بود دیگر" است.
▪کتابشناسی:
- داستانه یل کوردی رازان (این کتاب نخستین مجموعه داستان کردی ایلام است)
- نیمی از صورتت را عاشقم - نشر فراگاه - ۱۳۸۳
- ابر بزرگ - نشر شاملو - ۱۳۹۱
- والزیتون - نشر ساقی - ۱۳۹۲
- بودای کرد - نشر فصل پنجم - ۱۳۹۲
- گنجشکخوانی در باغهای زیتون - نشر سوره مهر - ۱۳۹۵
- تاک منتشر - نشر فصل پنجم - ۱۳۹۵
- مصر و شکر - نشر سیب سرخ - ۱۳۹۸
- از اندوهی به اندوهی دیگر - نشر نگاه - ۱۳۹۹
و...
▪نمونهی شعر کوردی:
(۱)
م پام
ده چهل
دهنگم ده چاڵ
سانم سيهس
رووژم زخاڵ
دهمم ده خاك و تووزْ پڕ
نه ئهور ههس
نه ئاور بڕ
خوهزهو وه خوهت
كيهني ت پهنج شهش پهلی
ئاو داونێ
سان تاونێ
وه نام مرتزا ئهلی
نيهۊشم ههڵاك لێوتم
م لێوهتم
گونا خڕم
گونا فرووش سێوتم
م رێ نيهوهم
فهقهت تۊهنم
قهڵهم بنهم ده بان ئاو
ده بان ئاور
كڕێ چراخ ده قهور گهور
بنۊسنم
بلاونم
كڕێ ده تهرز ت بكيشم و بداونم
شاێهد
مهگهر
ئێ گرنگه
ده سێنگم
سان خهمم، بتاونم
وه دي نيهزانم هاتيه
چهمت سيهس
يا گهرك كاڵ؟
شێوهت ده ئاور
ت بۊشهم
وهێ لهش هشك واريا؟
چهمت سيهس يا گهر ك كاڵ
خوهشاڵ بووی
بێاێ خوهشاڵ
خوهشاڵ.
(۲)
نه
م دهێره نیشتمه
دنیایشه ها ده دهور
یهکێ چگهسه ڕێ
خوازێ کهسێ بچوو
یه پاێ نیهراێ ده سوور
م دهێره نیشتمه
سان دهور ئهلهم داگه
ئهمان ئهۆ ئاوا بۆ
پا داله ئێراو چگ
رووژ م شاواو بۆ
کهسێ دی یا نیه؟
دنیا ئرا م بێ ئهۆ
یێ هۆچ بێ ئهنووز
دوقرووشیێ سیه
م دهێره نیشتمه
هام ڕاز پهنجرهم
منو خوهمو خوهمم
هالی ئمێدێ ههس
م کهم نیێم فرهم
م دهێره نیشتمه
بوودام ئوو هامه دۆر
عهقلم چگه ئهمان
هالیم هامه هۆر
هۆر ت ها دهوین
نۆر ت ها رهسین
زانم چمم تره
سقان هۆردێگم
ئێ خۆنه ها ده دهور
گهرمه دهسم دلم
م دهێره نیشتمه
بووداێ کوردگم
دهسم رهسێ وه سا
پامی وه رووژنای
بووداموو نیشتمه
تاجۆر خوهر ئلای.
▪نمونهی شعر فارسی:
(۱)
سالهاست
مسافری از اینجا نمیگذرد
و ما
رؤیاهای هم را تکرار میکنیم
در آینه نگاه میکنم
و این چهره مرا یاد کسی میاندازد
این لبخند را من قبلاً
بر لبهای کسی دیدهام
کسی با چشمهای تو
و با قلب من
کسی که با لبهای تاریک قهوه میخندید
کسی که در ظل تابستان
با فاصلهی یک بندِ انگشت به خورشید
ماه بود
پشت ریشم
پشت ریش سپیدم پنهان شدهام
پشت گریهای
که زیر استخوانهای گونهام
جویبار متشنجیست
در کافهای پنهان شدهام
که بوی قهوه
مرا برگرداند به چشمهای تو
به قهوهای گرمی
که غبار را از پوست میتکاند
در عکسی پنهان شدهام
که از جنگ
و نشت آبهای سمی دور است
سالهاست
به گلولهای فکر میکنم
که یک کولی آواره است
و قلب هیچ سربازی وطنش نیست
سالهاست
نمیدانم به کدام سمت باید حمله کنم
و فریاد بکشم
به هر سمتی حمله میکنم
خودم هستم
بگذار یکبار
یکبار
زنده از جنگ برگردم
و زنم را در آغوش بگیرم.
گردآوری و نگارش:
#زانا_کوردستانی
شکربیگی برگزیدهی کتاب سال جمهوری اسلامی ایران ۱۳۹۳ برای مجموعه داستان "روایتهای من" و برگزیدهی بینالمللی جایزه صلح سیمرغ در تاجیکستان برای داستان "جنگ بود دیگر" است.
▪کتابشناسی:
- داستانه یل کوردی رازان (این کتاب نخستین مجموعه داستان کردی ایلام است)
- نیمی از صورتت را عاشقم - نشر فراگاه - ۱۳۸۳
- ابر بزرگ - نشر شاملو - ۱۳۹۱
- والزیتون - نشر ساقی - ۱۳۹۲
- بودای کرد - نشر فصل پنجم - ۱۳۹۲
- گنجشکخوانی در باغهای زیتون - نشر سوره مهر - ۱۳۹۵
- تاک منتشر - نشر فصل پنجم - ۱۳۹۵
- مصر و شکر - نشر سیب سرخ - ۱۳۹۸
- از اندوهی به اندوهی دیگر - نشر نگاه - ۱۳۹۹
و...
▪نمونهی شعر کوردی:
(۱)
م پام
ده چهل
دهنگم ده چاڵ
سانم سيهس
رووژم زخاڵ
دهمم ده خاك و تووزْ پڕ
نه ئهور ههس
نه ئاور بڕ
خوهزهو وه خوهت
كيهني ت پهنج شهش پهلی
ئاو داونێ
سان تاونێ
وه نام مرتزا ئهلی
نيهۊشم ههڵاك لێوتم
م لێوهتم
گونا خڕم
گونا فرووش سێوتم
م رێ نيهوهم
فهقهت تۊهنم
قهڵهم بنهم ده بان ئاو
ده بان ئاور
كڕێ چراخ ده قهور گهور
بنۊسنم
بلاونم
كڕێ ده تهرز ت بكيشم و بداونم
شاێهد
مهگهر
ئێ گرنگه
ده سێنگم
سان خهمم، بتاونم
وه دي نيهزانم هاتيه
چهمت سيهس
يا گهرك كاڵ؟
شێوهت ده ئاور
ت بۊشهم
وهێ لهش هشك واريا؟
چهمت سيهس يا گهر ك كاڵ
خوهشاڵ بووی
بێاێ خوهشاڵ
خوهشاڵ.
(۲)
نه
م دهێره نیشتمه
دنیایشه ها ده دهور
یهکێ چگهسه ڕێ
خوازێ کهسێ بچوو
یه پاێ نیهراێ ده سوور
م دهێره نیشتمه
سان دهور ئهلهم داگه
ئهمان ئهۆ ئاوا بۆ
پا داله ئێراو چگ
رووژ م شاواو بۆ
کهسێ دی یا نیه؟
دنیا ئرا م بێ ئهۆ
یێ هۆچ بێ ئهنووز
دوقرووشیێ سیه
م دهێره نیشتمه
هام ڕاز پهنجرهم
منو خوهمو خوهمم
هالی ئمێدێ ههس
م کهم نیێم فرهم
م دهێره نیشتمه
بوودام ئوو هامه دۆر
عهقلم چگه ئهمان
هالیم هامه هۆر
هۆر ت ها دهوین
نۆر ت ها رهسین
زانم چمم تره
سقان هۆردێگم
ئێ خۆنه ها ده دهور
گهرمه دهسم دلم
م دهێره نیشتمه
بووداێ کوردگم
دهسم رهسێ وه سا
پامی وه رووژنای
بووداموو نیشتمه
تاجۆر خوهر ئلای.
▪نمونهی شعر فارسی:
(۱)
سالهاست
مسافری از اینجا نمیگذرد
و ما
رؤیاهای هم را تکرار میکنیم
در آینه نگاه میکنم
و این چهره مرا یاد کسی میاندازد
این لبخند را من قبلاً
بر لبهای کسی دیدهام
کسی با چشمهای تو
و با قلب من
کسی که با لبهای تاریک قهوه میخندید
کسی که در ظل تابستان
با فاصلهی یک بندِ انگشت به خورشید
ماه بود
پشت ریشم
پشت ریش سپیدم پنهان شدهام
پشت گریهای
که زیر استخوانهای گونهام
جویبار متشنجیست
در کافهای پنهان شدهام
که بوی قهوه
مرا برگرداند به چشمهای تو
به قهوهای گرمی
که غبار را از پوست میتکاند
در عکسی پنهان شدهام
که از جنگ
و نشت آبهای سمی دور است
سالهاست
به گلولهای فکر میکنم
که یک کولی آواره است
و قلب هیچ سربازی وطنش نیست
سالهاست
نمیدانم به کدام سمت باید حمله کنم
و فریاد بکشم
به هر سمتی حمله میکنم
خودم هستم
بگذار یکبار
یکبار
زنده از جنگ برگردم
و زنم را در آغوش بگیرم.
گردآوری و نگارش:
#زانا_کوردستانی
- ۱.۷k
- ۲۷ آذر ۱۴۰۲
دیدگاه ها (۰)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط