ﻫﻤﭽﻮ ﻧﯽ ﻣﯽ ﻧﺎﻟﻢ ﺍﺯ ﺳﻮﺩﺍﯼ ﺩﻝ
ﺁﺗﺸﯽ ﺩﺭ ﺳﯿﻨﻪ ﺩﺍﺭﻡ ﺟﺎﯼ ﺩﻝ
ﻣﻦ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻫﺮ ﺩﺍﻍ ﭘﯿﺪﺍ ﺳﺎﺧﺘﻢ
ﺳﻮﺧﺘﻢ ﺍﺯ ﺩﺍﻍ ﻧﺎ ﭘﯿﺪﺍﯼ ﺩﻝ
ﻫﻤﭽﻮ ﻣﻮﺟﻢ ﮏﯾ ﻧﻔﺲ ﺁﺭﺍﻡ ﻧﯿﺴﺖ
ﺑﺴﮑﻪ ﻃﻮﻓﺎﻥ ﺯﺍ ﺑﻮﺩ ﺩﺭﯾﺎﯼ ﺩﻝ
ﺩﻝ ﺍﮔﺮ ﺍﺯ ﻣﻦ ﮔﺮﯾﺰﺩ ﻭﺍﯼ ﻣﻦ
ﻏﻢ ﺍﮔﺮ ﺍﺯ ﺩﻝ ﮔﺮﯾﺰﺩ ﻭﺍﯼ ﺩﻝ
ﻣﺎ ﺯ ﺭﺳﻮﺍﯾﯽ ﺑﻠﻨﺪ ﺁﻭﺍﺯﻩ ﺍﯾﻢ
ﻧﺎﻣﻮﺭ ﺷﺪ ﻫﺮ ﮐﻪ ﺷﺪ ﺭﺳﻮﺍﯼ ﺩﻝ
ﺧﺎﻧﻪ ﻣﻮﺭ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﻨﺰﻟﮕﺎﻩ ﺑﻮﻡ
ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺑﺎ ﻫﻤﺖ ﻭﺍﻻﯼ ﺩﻝ
ﮔﻨﺞ ﻣﻨﻌﻢ ﺧﺮﻣﻦ ﺳﯿﻢ ﻭ ﺯﺭ ﺍﺳﺖ
ﮔﻨﺞ ﻋﺎﺷﻖ ﮔﻮﻫﺮ ﯾﮑﺘﺎﯼ ﺩﻝ
ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﺍﺷﮏ ﻧﻮﻣﯿﺪﯼ ﺭﻫﯽ
ﺧﻨﺪﻡ ﺍﺯ ﺍﻣﯿﺪﻭﺍﺭﯾﻬﺎﯼ ﺩﻝ
دیدگاه ها (۱)

من نشانی شهرت را گم کرده ام...آخر کو نشانی تا بدانم در دیار ...

من ازآغازشب تامرزصبح،باآیه های عشق درخلوت،توراباشعرمی خوانم....

بعد تو یک گوشه خلوت میکنمبا در و دیوار صحبت میکنمحاضری در خا...

ﻫﻨﻮﺯ ﮔﺮﯾﻪ ﺑﺮ ﺍﯾﻦ ﺟﻮﯾﺒﺎﺭ ﮐﺎﻓﯽ ﻧﯿﺴﺖﺑﺒﺎﺭ ﺍﺑﺮ ﺑﻬﺎﺭﯼ، ﺑﺒﺎﺭ ... ﮐﺎ...

#سخن_خدا «١٦» ﻓَﺎﺗَّﻘُﻮﺍْ ﺍﻟﻠَّﻪَ ﻣَﺎ ﺍﺳْﺘَﻄَﻌْﺘُﻢْ ﻭَﺍﺳْﻤَﻌ...

#سخن_خدا «١٠» ﺿَﺮَﺏَ ﺍﻟﻠَّﻪُ ﻣَﺜَﻠًﺎ ﻟِّﻠَّﺬِﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮُﻭﺍْ ﺍ...

السلام علی المهدی عجل الله

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط