ای لاله پرپرفدایی حیدر خورده گره داغ تو به تاروپودحیدر

مادر قد خمیده و نیلی رنگ روزها بود که پیش چشم حیدر کرار ، حسنین و دختران نازدانه‌اش به سختی می‌نشست، غذا می‌خورد و گاه به کمک طفلانش  با تن رنجور از محنت زمانه، به امورات خانه می‌رسید تا غصه‌ی دل دخترانش کمتر شود.
او آهسته آهسته در کوچه‌های مدینه گام بر میداشت و مظلومانه و تنها به زیارت قبر پدر بزرگوارشان می‌رفت و شکایت حق غصب شده و هتک حرمتی که به مولای متقیان و ستون ولایت شد را می‌کرد.



نمیدانم از درد و زخم‌های صورت و بدن نیز به پدر می‌گفت یا نه. پیغمبر مهربانی که حتی سنگ به رویش پرتاب می‌شد ولی لبخند می‌زد و صبوری می‌کرد تا مردم و اصحاب مزد صبرش را با مودت به خاندانش دهند و خاری به پای آن ها نرود و اخمی به چهره های نورانی‌شان نرسد. اما خوب مزدی به تنها یادگارش دادند. جگر گوشه‌ی رسول الله(ص) امروز با صورت و بازویی کبود و پهلوی شکسته و داغ محسنی که از دست داد و سنگینی غصب ولایت مولایش این دنیا را ترک کرد.

بارالها! ظهور آخرین ذریه زکی اش مهدی موعود(عج) را نزدیک و شفاعتش را نصیب تمامی دلدادگان و پیروانش گردان!
#فاطمیه
#آجرک_الله_یا_صاحب_الزمان💔😭