یلدا که هیچ

یلدا که هیچ!!!
عید هم می آید ...
مثل تمام مناسب های دیگر...
مثل ولنتاینی که در راه است
مثل چهارشنبه سوری های دم عید
این دور تسلسل ادامه پیدا میکند تا...
مهم هم نیست تا کجا؛ تا لحظه ی آخر عمرمان یا...
بگذریم اما تا آن زمان
ما از مناسبتی به مناسبتی دیگر کوچ‌می کنیم؛متن ها و شعرهای آنچنانی برای هم میفرستیم؛
سرگرمیم و البته سردرگم؛ به همین دلخوشی های کوچک...
ما همان انسان هاییم ؛ همان انسانهای دیروز اما شاید شکیل تر و امروزی !
همان انسان هایی که دروغ را بد میدانیم اما پایش که رسید راحت؛ خیلی راحت زبان به دروغ باز میکنیم
دلمان نمی خواهد کسی پشت سرمان حرفی بزند؛ اما مجال که پیدا کنیم به راحتی آب خوردن غیبت میکنیم؛
قضاوت دیگران هم که بماند ؛ جزء جداناپذیر شخصیتمان شده این روز ها...
از همان ها که چیزهایی که برای خودمان می پسندیم برای دیگران نمیپسندیم...!!!
این ها تازه نیمه پر لیوان است؛خیلی های دیگرمان عادت های بد دیگری هم داریم!
عادت به گند زدن به باورهای دیگران؛سواستفاده از اعتماد آنها... دلمان خوش است به این زندگی های از سر عادت و ذره ای نمی نشینیم تامل نمی کنیم؛ قدر خیلی چیزها را نمیدانیم
هنر بزرگمان تنها همین کپی پیست کردن های روتین و از سر عادت است تا شاید کمی عقده گشایی کنیم تا حرف ها و کمبودهایمان را در این دنیای مجازی خالی کنیم ...
به چهار تا قربان صدقه های از سر عرف؛ و صرفا زبانی...
و چندین و‌چند لایک و کامنت به به ؛چه چه دلخوش می کنیم و از درون تهی تر می شویم
از درون تنها تر!