حکمت نهج البلاغه

حکمت ۳۴ نهج البلاغه

«أَشْرَفُ الْغِنَى، تَرْكُ الْمُنَى.»

🔹 ترجمه:
بهترین بی نیازی ترک آرزوهاست

🔹 توضیح:
امام (ع) در این کلام به حقیقتی ژرف اشاره می‌کنند:
انسان همیشه گرفتار آرزوهای بی‌پایان است؛ هرچه به دست آورد، باز چشم به دست‌نیافتنی‌های دیگر می‌دوزد.
این «حرص و آرزو» است که انسان را فقیر و بی‌قرار می‌کند، حتی اگر مال و مقام فراوان داشته باشد.
در مقابل، کسی که آرزوهای دور و دراز و پایان‌ناپذیر را کنار بگذارد و به آنچه دارد قانع شود، به شریف‌ترین نوع «غنا» و بی‌نیازی رسیده است.

در واقع، غنای واقعی در درون انسان است، نه در دارایی بیرونی.

#نهج_البلاغه_حکمت34
#نهج_البلاغه_محور_بندگی
#نزاجا
#لجمن_مهر_404
#لجمن_04_7_605