گیرم که در باورتان به خاک نشستم

گیرم که در باورتان به خاک نشستم

و ساقه های جوانم از ضربه های تبرهاتان زخم دار است

با ریشه چه می کنید؟

گیرم که بر سر این باغ، بنشسته در کمین پرنده ای

پرواز را علامت ممنوع می زنید،

با جوجه های نشسته در آشیان چه می کنید؟

گیرم که می کشید،

گیرم که می برید،

گیرم که می زنید،

با رویش ناگزیر جوانه ها چه می کنید؟ 

 

خسرو گلسرخی




دیدگاه ها (۲۲)

ماانسانهامثل مدادرنگی هستیم.شایدرنگ موردعلاقه یکدیگرنباشیم!ا...

استاد قرائتی بچه ام کوچک بود از من بیسکویت خواست.گفتم: امروز...

ﻓﻘﻂ ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﻢ ﮐﻪ ﻣﻌﻘﻮﻝ ﻭ ﺳﻨﺠﯿﺪﻩ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ...ﺍﻭ ...

✔ من دخترم . . .مهم نیست چند سالمه . . .هرچقدرم که بزرگ شده ...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط