همیشه سیگار کشیدنت عذابم میداد راستشو بخوای بیشتر از روی

همیشه سیگار کشیدنت عذابم میداد، راستشو بخوای بیشتر از روی حسادتم بود، نکه بخوام مثل شاعرها و نویسنده‌ها بگم چون لبات بهش می‌خورد حسودیم میشد، نه .
حسادت می‌کردم چون می‌دونستم آدما وقتی سیگاری می‌شن که خیلی غصه داشته باشن و غصه داشتن می‌تونه از نداشتن یه آدم به وجود بیاد، من که کنارت بودم!
پس مطمئنا اونی که غُصه‌شو می‌خوردی من نبودم .