الهی

 

الهی

نظر خود بر ما مدام کن

 و به وقت رفتن بر جان ما سلام کن 

الهی

می دانی که ناتوانم پس از بلا برهانم

 الهی

نا دیده و ناجسته حاصل ! ای جان و دل را زندگانی و منزل

از پیش خطر و از پس نیست راهی

 بپذیر که جزدوستی توام نیست پناهی

 الهی

اکنون چون بر من است تاوان

 آفتاب صدق و صفت بر من تابان

 که بشر از شرک جستن نتوان

 و به نجاست نجاست شستن نتوان

الهی

 تو غیب بودی و من عیب بودم

تو از غیب جدا شدی من از عیب جدا شدم

 الهی

میپنداشتم که ترا شناختم

 اکنون آن پنداشت و شناخت را در آب انداختم

الهی

در ملکوت تو کمتر از مویم

این بیهده تا کی گویم

 الهی

نه نیستم نه هستم نه بریدم و نه پیوستم . نه به خود میان بستم

 لطیفه ای بودم از آن مستم. اکنون زیر سنگ است دستم

الهی

همه شادی ها بی یاد تو غرور است و همه غم ها با یاد تو سرور است

الهی

 بنیاد توحید ما را خراب مکن و باغ امید ما را بی آب مکن

 خدایا آن چنان تار و پود وجود ما را به عشق خود عجین کن

که در وجودت محو شویم.