کاش می شد تمام آدم های غمگین و تنهایی جهان را در آغوش ک

کاش می شد تمامِ آدم های غمگین و تنهاییِ جهان را در آغوش کشید ، برایشان چای ریخت ، کنارشان نشست و با چند کلامِ ساده ، به لحظاتشان رنگِ آرامش پاشید و حالشان را خوب کرد .
کاش می شد این را قاطعانه و آرام در گوشِ تمامِ آدم ها گفت ؛
که غم و اندوه ، رفتنی است و روزهایِ خوب در راه اند ،
که حالِ همه مان خوب خواهد شد ...سرآغازِ زندگی
بی شک صدایِ خندیدنِ کسی ست که دوستش داریم.
می شود بخندی!؟
هوس کرده ام یک دلِ سیر زندگی کنم..