فردا که جمعه بیاید

فردا که جمعه بیاید
باز قرار است
همه چیز هجوم بیاورد
بر سر لحظه‌هایم

باز قرار است از همان صبح
یادم بیاید که چقدر همه چیز نیست

این روزها قرار است غروب که شد
باز این بغض لعنتی قل‌قلک بدهد
سکوت بی‌وقفه‌ام را

شاید هم معجزه‌ای شود!
تا چشمانم رو به این‌همه شومی
باز می‌شود
تو نشسته باشی تماشایم کنی

و بگویی:
صبح جمعه‌ات بخیر جانم