ظاهرم قصر است اما از درون ویرانه ام

ظاهرم قصر است. اما از درون، ویرانه ام ...
من صدای خسته ی پروانه ای بی خانه ام ...
عاشق صیادم و عمدا به دام افتاده ام ...
آه...او پنداشت من دنبال آب و دانه ام ...
باد،میزد شانه مویش را !!!... تلافی میکنم ...
گیسوان او،فقط مال من است و شانه ام ...
باد در مویش روان و من روانی میشوم ...
با همین عاشق کشی ها میکند دیوانه ام ...
عاشقم...دیوانگی های مرا جدی بگیر ...
آنقدر دیوانه،حتی با خودم بیگانه ام ...