"نه تو می مانی و نه اندوه"و نه هیچ یک از مردم این آبادی،به حباب نگران لب یک رود قسم.... به کوتاهی آن لحظه "شادی که گذشت" غصه هم خواهد رفتآنچنانی که فقط "خاطره ای" خواهد ماند...