جلوه گاه رخ او دیده من تنها نیست

جلوه گاه رخ او دیده من تنها نیست
ماه و خورشید همین آینه می‌گردانند
عهد ما با لب شیرین دهنان بست خدا
ما همه بنده و این قوم خداوندانند
وصل خورشید به شبپره اعمی نرسد
که در آن آینه صاحب نظران حیرانند...





امام باقر علیه السلام: چون امیرالمؤمنین (علیه السلام) وفات کرد؛ حسن‌بن‌علی (علیه السلام) در مسجد کوفه به‌پا خاست و حمد و ثنای خدا گفت و بر پیغمبر (صلی الله علیه و آله) درود فرستاد. سپس فرمود: ای مردم در این شب مردی وفات کرد که پیشینیان بر او سبقت نگرفتند و پسینیان به او نرسند. او پرچم-دار رسول خدا (صلی الله علیه و آله) بود که جبرئیل در طرف راست و میکائیل در طرف چپش بودند. از میدان بر نمی‌گشت جز اینکه خدا به او فتح و پیروزی می‌داد، به خدا که او از مال سفید و سرخ دنیا جز هفتصد درهم که آن هم از عطایش زیاد آمده بود باقی نگذاشت و می‌خواست با آن پول خدمتگزاری برای خانواده‌اش بخرد، به خدا که او در شبی وفات کرد که یوشع‌بن‌نون وصیّ موسی وفات کرد و همان شبی که عیسی‌بن‌مریم به آسمان بالا رفت و همان شبی که قرآن فرود آمد.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۸، ص۲۵۰

الکافی، ج۱، ص۴۵۷/ نورالثقلین