کارافرین
#کارافرین_
حسین تفضلی پدر علم نساجی
حسن تفضلی مشهور به ارباب تفضلی یا حاجی ارباب (زاده ۱۲۷۴ کاشان یکی از بنیانگذاران مهم صنعت نساجی در کاشان است. از او به عنوان پدر نساجی ایران یاد میشوددر ۲۸ آذر ۱۳۱۳ با سرمایه اولیه ۲۲۰ هزار تومان با مشارکت چهار نفر، اولین فعالیت مدرن نساجی را در شهرش تأسیس کرد. ابتدا با کارگاه کوچکی برای تهیه نخهای صنعت فرشبافی با ۱۰۰ نفر، شروع کرددر سالهای ۱۳۳۴ و ۱۳۳۸ با افزایش سرمایه، کارخانه دیگری با ۱۴ هزار دوک نخریسی و ۵۰۸ ماشین بافندگی، رنگرزی، چاپ و تکمیل، تأسیس شد، که روزانه ۷۰ هزار متر پارچه پشمی، ابریشمی، پوپلین، ساتن و کرپدوشین تولید میکرد
تفضلی توانست در سال ۱۳۵۰ از واحد جدید شرکت خود بهرهبرداری و با ۲۰ هزار دوک ریسندگی و دستگاههای بافندگی، محصولات کرب، ژورژ، فاستونی، پلیاستر، پوپلین و پارچههای مبلی تولید نماید. تعداد کارکنان شرکت در سال ۱۳۵۲ به ۳۲۰۰ نفر رسید؛ سال ۵۰، بیش از ۱۵ میلیون ریال، سود ویژه بین کارگران توزیع شد
دومین سرمایهگذاری صنعتی تفضلی در سال ۱۳۳۴، با شراکت خاندان لاجوردی صورت پذیرفت. کارخانه مخمل و ابریشم کاشان با شعار طاووس نساجی ایران با سهام ۲۵ درصدی تفضلی و ۷۵ درصدی خاندان لاجوردی آغاز به کار نمود
او در زمان تأسیس مخمل و ابریشم کاشان، صنعتگری شناختهشده در حوزه نساجی بود. محصولات کارخانه مورد پسند بازار بود و هرقدر تولید میشد به فروش میرسید، بهطوری که فروش شرکت از ۴۹ هزار تومان در سال ۱۳۴۹ به ۵۰۰ میلیون تومان در سال ۱۳۵۷ رسید.
امروزه بیش از ۹۵ درصد کارخانجات ارباب تفضلی تعطیل شدهاست.کارخانه ریسندگی و بافندگی کاشان تیر ۱۳۵۸ مشمول بند دال قانون حفاظت صنایع قرار گرفت و جزو هیچیک از بندهایی که اداره واحدها را در اختیار سازمانهای دولتی قرار میدهد، نشد. با اینکه مشمول مصادره نشد، از سال ۱۳۵۹، ممنوعالمعامله شد و نتوانست فعالیت اقتصادی خود را توسعه دهد. ارباب تفضلی در حالی که بیمار بود، نمیتوانست برای درمان به خارج از کشور برود. قریب ۹ سال پیگیری وی در شعبههای مختلف دادگاه تا زمان مرگش ادامه داشت. مدیریت جدید نتوانست از عهده مدیریت صنایع ریسندگی و بافندگی کاشان برآید و حتی نتوانست شرکت را سرپا نگه دارد. شرکت از سال ۱۳۷۷ دچار بحران و ۱۳۸۶ طلب کارگران از کارخانه ۱۶ میلیارد تومان بود؛ که پنج میلیارد تومان آن، طلب کارگران بازنشسته و ۱۱ میلیارد تومان آن، متعلق به کارگران شاغل بود. آنان با فروش سرمایههای شرکت، بازخرید پرسنل و بازنشسته کردن پیش از موعد کارگران، کوشیدند زیان انباشته را کاهش دهند.
حسین تفضلی پدر علم نساجی
حسن تفضلی مشهور به ارباب تفضلی یا حاجی ارباب (زاده ۱۲۷۴ کاشان یکی از بنیانگذاران مهم صنعت نساجی در کاشان است. از او به عنوان پدر نساجی ایران یاد میشوددر ۲۸ آذر ۱۳۱۳ با سرمایه اولیه ۲۲۰ هزار تومان با مشارکت چهار نفر، اولین فعالیت مدرن نساجی را در شهرش تأسیس کرد. ابتدا با کارگاه کوچکی برای تهیه نخهای صنعت فرشبافی با ۱۰۰ نفر، شروع کرددر سالهای ۱۳۳۴ و ۱۳۳۸ با افزایش سرمایه، کارخانه دیگری با ۱۴ هزار دوک نخریسی و ۵۰۸ ماشین بافندگی، رنگرزی، چاپ و تکمیل، تأسیس شد، که روزانه ۷۰ هزار متر پارچه پشمی، ابریشمی، پوپلین، ساتن و کرپدوشین تولید میکرد
تفضلی توانست در سال ۱۳۵۰ از واحد جدید شرکت خود بهرهبرداری و با ۲۰ هزار دوک ریسندگی و دستگاههای بافندگی، محصولات کرب، ژورژ، فاستونی، پلیاستر، پوپلین و پارچههای مبلی تولید نماید. تعداد کارکنان شرکت در سال ۱۳۵۲ به ۳۲۰۰ نفر رسید؛ سال ۵۰، بیش از ۱۵ میلیون ریال، سود ویژه بین کارگران توزیع شد
دومین سرمایهگذاری صنعتی تفضلی در سال ۱۳۳۴، با شراکت خاندان لاجوردی صورت پذیرفت. کارخانه مخمل و ابریشم کاشان با شعار طاووس نساجی ایران با سهام ۲۵ درصدی تفضلی و ۷۵ درصدی خاندان لاجوردی آغاز به کار نمود
او در زمان تأسیس مخمل و ابریشم کاشان، صنعتگری شناختهشده در حوزه نساجی بود. محصولات کارخانه مورد پسند بازار بود و هرقدر تولید میشد به فروش میرسید، بهطوری که فروش شرکت از ۴۹ هزار تومان در سال ۱۳۴۹ به ۵۰۰ میلیون تومان در سال ۱۳۵۷ رسید.
امروزه بیش از ۹۵ درصد کارخانجات ارباب تفضلی تعطیل شدهاست.کارخانه ریسندگی و بافندگی کاشان تیر ۱۳۵۸ مشمول بند دال قانون حفاظت صنایع قرار گرفت و جزو هیچیک از بندهایی که اداره واحدها را در اختیار سازمانهای دولتی قرار میدهد، نشد. با اینکه مشمول مصادره نشد، از سال ۱۳۵۹، ممنوعالمعامله شد و نتوانست فعالیت اقتصادی خود را توسعه دهد. ارباب تفضلی در حالی که بیمار بود، نمیتوانست برای درمان به خارج از کشور برود. قریب ۹ سال پیگیری وی در شعبههای مختلف دادگاه تا زمان مرگش ادامه داشت. مدیریت جدید نتوانست از عهده مدیریت صنایع ریسندگی و بافندگی کاشان برآید و حتی نتوانست شرکت را سرپا نگه دارد. شرکت از سال ۱۳۷۷ دچار بحران و ۱۳۸۶ طلب کارگران از کارخانه ۱۶ میلیارد تومان بود؛ که پنج میلیارد تومان آن، طلب کارگران بازنشسته و ۱۱ میلیارد تومان آن، متعلق به کارگران شاغل بود. آنان با فروش سرمایههای شرکت، بازخرید پرسنل و بازنشسته کردن پیش از موعد کارگران، کوشیدند زیان انباشته را کاهش دهند.
- ۳.۴k
- ۱۶ شهریور ۱۴۰۰
دیدگاه ها (۱)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط