نرگس قسمتاول

#نرگس #قسمت_اول

ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺭﺍ ﺟﻠﻮﯼ ﮐﻼﻧﺘﺮﯼِ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﻣﯿﺪﺍﻥ ﺩﺭﺑﻨﺪ، ﭘﺎﺭﮎ ﮐﺮﺩﻡ. ﮔﻔﺘﻢ : ‏« ﺑﺎﻻ ﮐﻪ ﻧﻤﯽﺧﻮﺍﯾﻢ ﺑﺮﯾﻢ. ﺣﺪﺍﻗﻞ ﺑﯿﺎ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺗﺎ ﺩﻡ ﺭﺳﺘﻮﺭﺍﻥِ ﮐﻨﺎﺭ ﺭﻭﺩﺧﻮﻧﻪ ﯾﺎ ﺟﻠﻮﯼ ﺟﯿﮕﺮﮐﯽِ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺩﻭ ﺭﺍﻫﯽ، ﻗﺪﻡ ﺑﺰﻧﯿﻢ. ﻣﻦ ﮐﻪ ﻋﯿﻦ ﺧﺮﺱ ﺷﺪﻡ ﺗﻮ ﺍﯾﻦ ﻣﺪﺕ. ‏» ﺑﺎ ﺁﻥ ﭼﺸﻢﻫﺎﯼ ﻏﻤﮕﯿﻨﺶ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺯﺩ . ﮔﻔﺖ : ‏«ﺁﺭﻩ . ﻣﺎ ﺣﺘﺎ ﺷﻬﺮﺑﺎﺯﯼ ﻫﻢ ﻭﺍﺳﻪ ﺑﺎﺯﯼ ﻧﻤﯽ ﺭﻓﺘﯿﻢ. ﻣﯽﺭﻓﺘﯿﻢ ﮐﻪ ﭘﺸﻤﮏ ﺑﺨﻮﺭﯾﻢ. ﭘﺎﺭﮎ_ﻻﻟﻪ، ﻭﺍﺳﻪ ﺑﻼﻝ ﺷﯿﺮﯼ ﺟﻠﻮﯼ ﻭﺭﻭﺩﯾﺶ. ﺷﻤﺎﻝ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺍﮐﺒﺮ_ﺟﻮﺟﻪ ﺵ . ﮐﺘﻪ ﮐﺒﺎﺑﺶ . ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻭﻝ ﺑﭽﺮﺧﯿﻢ ﺗﻮ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﻣﺤﻠﯽ ﻧﻮﺷﻬﺮ. ﺳﯿﺮﺗﺮﺷﯽ ﻭ ﻣﺮﺑﺎ ﺑﻮ ﮐﻨﯿﻢ ﻭ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺯﯾﺘﻮﻧﯽ ﯾﻪ ﻗﺎﺷﻖ ﮐﻮﭼﯿﮏ ﭘﻼﺳﺘﯿﮑﯽ ﺑﺬﺍﺭﯾﻢ ﺩﻫﻨﻤﻮﻥ . ﺑﻌﺪ ﻣﺎﻫﯽ ﺳﻔﯿﺪ ﺑﺨﺮﯾﻢ، ﺑﺒﺮﯾﻢ ﺟﻨﮕﻞ، ﭼﺎﻟﻪ ﺑﮑﻨﯿﻢ، ﺗﻮﺵ ﭘُﺮِ ﺫﻏﺎﻝ، ﻣﺎﻫﯽ ﺭﻭ ﺑﭽﭙﻮﻧﯿﻢ ﺗﻮﯼ ﻓﻮﯾﻞ، ﺁﺥ ﮐﻪ ﺩﻟﻢ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﻣﺮﺗﻀﺎ. ‏»
ﯾﻘﻪ ﮐﺎﭘﺸﻨﺶ ﺭﺍ ﺩﺍﺩ ﺑﺎﻻ. ﮔﻔﺘﻢ : ‏« ﻣﺎ ﻫﻨﻮﺯ ﺧﯿﻠﯽ ﺟﺎﻫﺎﯼ ﻧﺮﻓﺘﻪ ﺩﺍﺭﯾﻢ #ﻧﺮﮔﺲ . ﺷﯿﺸﻠﯿﮏ ﺷﺎﻧﺪﯾﺰ، ﺑﺮﯾﻮﻧﯽ ﺍﺻﻔﻬﻮﻥ، ﺩﺍﻝ ﻋﺪﺱ ﺑﻮﺷﻬﺮ، ﭼﻪ ﻣﯿﺪﻭﻧﻢ ﻣﺎﻫﯽ ﺷﯿﺮ ﺑﻨﺪﺭ ﻋﺒﺎﺱ . ﻫﯿﭻ ﮐﺪﻭﻡ ﺍﯾﻨﺎ ﺭﻭ ﺣﺘﺎ ﻣﺰﻩ ﻫﻢ ﻧﮑﺮﺩﯾﻢ . ﻣﮕﻪ ﻗﻮﻝ ﻧﺪﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩﯾﻢ ﺑﻪ ﻫﻢ ﮐﻪ ﺗﺎ ﻭﻗﺘﯽ ﺩﻧﯿﺎ ﻃﻌﻢ ﺩﺍﺭﻩ، ﺩﺳﺖ ﺗﻮ ﺩﺳﺖ ﻫﻢ ﻣﺰﻩ ﺍﺵ ﮐﻨﯿﻢ . ﺣﺎﻻ ﭼﻄﻮﺭ ﺩﻟﺖ ﻣﯿﺎﺩ ﺑﺮﯼ؟ ﭼﯽ ﺩﺍﺭﻩ ﺍﻭﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﻧﺪﺍﺭﻩ؟ ‏» ﺍﯾﺴﺘﺎﺩ ﺭﻭﺑﺮﻭﻡ . ﺍﻧﮕﺸﺘﺶ ﺭﺍ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﺭﻭﯼ ﻟﺒﻢ . ﮔﻔﺖ : ‏« ﺍﻭﻧﺠﺎ ﻓﻘﻂ ﻟﺐﻫﺎﯼ ﺗﻮ ﺭﻭ ﻧﺪﺍﺭﻩ ﻣﺮﺗﻀﺎ. ﻫﻤﻪ ﭼﯽ ﺩﺍﺭﻩ ﺍﻻ ﻟﺒﺎﯼ ﺗﻮ ﺭﻭ. ‏»
ﮔﻔﺖ : ‏«ﻣﻦ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮﻡ ....
.
»»» #ادامه_دارد...

. #مرتضی_برزگر