شعر هایم از جنگ برگشته اند

شعر هایم از جَنگ برگشته اند ....

زَخمی و خَسته ....

پُر از تَرکِش هایِ ریزِ صامت ....

کسی مداوایشان نمی کُنَد ....

درد می کِشند و بالغ می شوند ....

مادرانه,در آغوش می گیرم ....

این از مَن زاده شده هایِ یتیم را ....

و آنها نمی دانند, چه فکرها که برایشان ندارم ....

بُزرگشان می کُنَم .....

تنها ،

زنانه ،

بی پروا ..........