چه خوب است هر روز خلوتی را بیابید و اوقاتی را با اشک ریخت

چه خوب است هر روز خلوتی را بیابید و اوقاتی را با اشک ریختن بر مصائب خاندان اهلبیت علیهم السلام به خصوص مصائب آقا اباعبدالله الحسین علیه السلام و فرزند غریبش حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف بگذرانید و پس از ذکر مصیبت،

برای ظهور یگانه خلقت حضرت ولیعصرعجل الله تعالی فرجه الشریف دست به دعا بردارید و به یک یا دو دعا هم بسنده نکنید که امام زمان(عج) ما فرموده‌اند:

إِنِّی لَأَدْعُو لِکُلِّ مُؤْمِن‏ یَذْکُرُ مُصِیبَةَ جَدّی الشَّهِیدِ ثُمَّ یَدْعُو لِی بِتَعْجِیلِ الْفَرَج‏ وَ التَّایِید؛

من دعاگوی هر مؤمنی هستم که پس از ذکر مصائب جد غریبم حضرت سیدالشهدا علیه السلام برای تعجیل فرج و تایید من دعا کند.
مکیال المکارم ج ٢ ص ٣٥٣.

حتی اگر اشکتان جاری نمی ‌شود تباکی کنید و حالت حزن و اندوه به خود بگیرید تا از این کیمیا بی ‌بهره نمانید.

امام صادق علیه السلام می‌فرمایند:

إِنْ لَمْ یُجِبْکَ الْبُکَاءُ فَتَبَاکَ فَإِنْ خَرَجَ مِنْکَ مِثْلُ رَأْسِ‏ الذُّبَابِ‏ فَبَخْ بَخْ؛

اگر گریه‌ات نیامد تباکی کن. حتی اگر به اندازه سر مگسی اشک ریختی پس خوشا به حالت.
عده الداعی ص ١٧۴.

هم چنین اسحاق بن عماد روایت می کند: به امام صادق علیه السلام عرض کردم:

گاهی دعا می خوانم و میل به گریه دارم اما گریه‌ام نمی ‌آید و بسا این که رفتگان خانواده‌ام را یاد می کنم و رقّت مرا می ‌گیرد و می ‌گریم. آیا این کار جائز است؟

حضرت فرمودند:

نَعَمْ تَذْکُرُهُمْ فَإِذَا رَقَقْتَ فَابْکِ لِرَبِّکَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی؛