ﻣﻦ ..
ﻣﺘﻮﻟﺪ ﺁﺫﺭﻡ !..
ﻣﻦ ...
ﯾﻪ ﮐﻮﻫﻢ .. ﯾﻪ ﭘﺸﺘﯿﺒﺎﻥ ..
ﻧﻪ ﯾﻪ ﺩﺳﺖ ﺍﻧﺪﺍﺯ !..
ﻣﻦ ..
ﺩﺳﺖ ﻣﯿﮕﯿﺮﻡ ..
ﺩﺳﺖ ﻧﻤﯿﺸﮑﻮﻧﻢ !..
ﻣﻦ ..
ﯾﻪ ﮔﻮﺷﻢ ..
ﻣﯿﺸﻨﻮﻡ ﮐﻪ ﻣﺮﻫﻤﯽ ﺑﺰﺍﺭﻡ ..
ﻣﯿﺸﻨﻮﻡ ﮐﻪ ﺩﺳﺘﯽ ﺑﮕﯿﺮﻡ ..
ﻧﻤﯿﺸﻨﻮﻡ ﮐﻪ ﺑﻌﺪﻫﺎ ﮐﻪ ﺣﺎﻟﺖ ﺧﻮﺏ ﺷﺪ ﻧﻤﮏ ﺑﺸﻢ ﺭﻭ
ﺯﺧﻤﺖ !
ﻣﻦ ﻣﯿﺸﻨﻮﻡ ﻭ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻣﯿﮑﻨﻢ ...
ﺷﺎﯾﺪﻡ ﺍﺩﺍﯼ ﺁﺩﻣﺎﯼ ﻓﺮﺍﻣﻮﺷﮑﺎﺭ ﻭ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﺭﻡ !..
ﮐﻪ ﻭﻗﺘﯽ ﺣﺎﻟﺖ ﺧﻮﺏ ﺷﺪ ﺍﺯ ﮔﺮﯾﻪ ﻫﺎﺕ .. ﺍﺯ ﺩﺭﺩ ﻭ
ﺩﻻﺕ .. ﺍﺯ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﺭﻭﺯﺍﯼ ﺑﺪﺕ ﺧﺠﺎﻟﺖ ﻧﮑﺸﯽ ..
ﭼﻮﻥ ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ ..
ﭼﻮﻥ ﻣﺘﻮﻟﺪ ﺁﺫﺭ ﻋﺎﺷﻖ ﺩﻭﺳﺘﺎﺷﻪ ..
ﭼﻮﻥ ﻋﺸﻖ ﺭﻓﯿﻖ ﺗﻮ ﺧﻮﻥ ﻣﺘﻮﻟﺪ ﺁﺫﺭﻩ ..
ﭼﻮﻥ ﻣﻌﺮﻓﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﻭ ﺍﺩﺍﺷﻮ ﺩﺭ ﻧﻤﯿﺎﺭﻡ ..
ﭼﻮﻥ ﻣﻦ ﻣﺘﻮﻟﺪ ﺁﺫﺭﻡ ﻭ ﻫﻤﯿﻦ