بسم الله الرحمن الرحیم
بسم الله الرحمن الرحیم
پاسخ قسمت اول :
اگر چه ادبیات فارسی به ادبیات عرب نزدیک است و حتی بسیاری از واژگان در فارسی، کلمات عربی می باشند؛ اما هرگز نباید انتظار داشت که ادبیات در دو زبان متفاوت، عین هم باشند!
بله، نه تنها در ادبیات عرب، بلکه در ادبیات فارسی یا زبانهای دیگر نیز جایز و متداول است که شما شخص یا اشخاص حاضر وغایب را مخاطب قرار دهید، مانند آن که بگویید: سلام بر شما، و تمامی کسانی که سخن مرا میشوند. که به ویژه در برنامهها و گفتگوهای رسانه ای، بسیار رایج میباشد.
در سلام پایانی زیارت عاشورا، ابتدا سلام به مخاطب حاضر است: السَّلامُ عَلَيْكَ يَا أَبا عَبْدِاللّٰهِ- و سپس میگویید: سلام من بر ارواح آنان که با تو بودند: وَعَلَى الْأَرْواحِ الَّتِي حَلَّتْ بِفِنائِكَ - که باز هم مخاطب شخص ایشان میباشند، به ایشان عرض میکنید: سلام به ارواحی که با شما بودند، در راه شما جانفشانی نمودند، هر چندچنان که بیان شد، سلام به حاضران و غایبان، در فارسی و زبان های دیگر نیز رایج میباشد.
سپس، دوباره به سیدالشهداء علیه السلام، رو نموده و سلام میدهید، اما با این شرح که این سلام من، ابدی است؛ آن هم نه تا وقتی من زندهام،بلکه تا وقتی روزگار باقیست: عَلَيْكَ مِنِّي سَلامُ اللّٰهِ أَبَداً مَا بَقِيتُ وَبَقِيَ اللَّيْلُ وَالنَّهارُ .
سپس، چهار سلام به اشخاص متفاوت میدهید که بحث حاضر و غایب نیست، بلکه در محضر امام علیه السلام، به هر کدام از آنها مستقلاً سلام میدهید: السَّلامُ عَلَى الْحُسَيْنِ، وَعَلَىٰ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ، وَعَلَىٰ أَوْلادِ الْحُسَيْنِ، وَعَلَىٰ أَصْحابِ الْحُسَيْنِ .
فرض کنید وارد جمعی از مجاهدان شدهاید؛ به مجری برنامه میگویید: سلام بر شما، سپس میگویید: سلام بر تمامی حاضران در این جمع و سپس میگویید: و سلام بر تمامی شهدایی که اکنون در جمع ما نیستند - آیا این به لحاظ ادبی اشکالی دارد؟!
سه نکته :
1- در زیارت عاشورا، اگر چه به محضر امام علیه السلام مشرف شدهاید، اما سراسر از خودتان می گویید و مواضع خود را به ایشان اذعان و اعلام مینمایید؛ حتی در دعاهایش نیز برای خودتان دعا نمی کنید.
2 - در زیارت عاشورا، گاه به سید الشهداء، امام حسین علیه السلام عرض میکنید که از خدا چه می خواهید، تا ایشان نیز امین بگویند و شفاعت کنند تامستجاب گردد؛ مانند: (ادامه دارد...)
پاسخ قسمت اول :
اگر چه ادبیات فارسی به ادبیات عرب نزدیک است و حتی بسیاری از واژگان در فارسی، کلمات عربی می باشند؛ اما هرگز نباید انتظار داشت که ادبیات در دو زبان متفاوت، عین هم باشند!
بله، نه تنها در ادبیات عرب، بلکه در ادبیات فارسی یا زبانهای دیگر نیز جایز و متداول است که شما شخص یا اشخاص حاضر وغایب را مخاطب قرار دهید، مانند آن که بگویید: سلام بر شما، و تمامی کسانی که سخن مرا میشوند. که به ویژه در برنامهها و گفتگوهای رسانه ای، بسیار رایج میباشد.
در سلام پایانی زیارت عاشورا، ابتدا سلام به مخاطب حاضر است: السَّلامُ عَلَيْكَ يَا أَبا عَبْدِاللّٰهِ- و سپس میگویید: سلام من بر ارواح آنان که با تو بودند: وَعَلَى الْأَرْواحِ الَّتِي حَلَّتْ بِفِنائِكَ - که باز هم مخاطب شخص ایشان میباشند، به ایشان عرض میکنید: سلام به ارواحی که با شما بودند، در راه شما جانفشانی نمودند، هر چندچنان که بیان شد، سلام به حاضران و غایبان، در فارسی و زبان های دیگر نیز رایج میباشد.
سپس، دوباره به سیدالشهداء علیه السلام، رو نموده و سلام میدهید، اما با این شرح که این سلام من، ابدی است؛ آن هم نه تا وقتی من زندهام،بلکه تا وقتی روزگار باقیست: عَلَيْكَ مِنِّي سَلامُ اللّٰهِ أَبَداً مَا بَقِيتُ وَبَقِيَ اللَّيْلُ وَالنَّهارُ .
سپس، چهار سلام به اشخاص متفاوت میدهید که بحث حاضر و غایب نیست، بلکه در محضر امام علیه السلام، به هر کدام از آنها مستقلاً سلام میدهید: السَّلامُ عَلَى الْحُسَيْنِ، وَعَلَىٰ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ، وَعَلَىٰ أَوْلادِ الْحُسَيْنِ، وَعَلَىٰ أَصْحابِ الْحُسَيْنِ .
فرض کنید وارد جمعی از مجاهدان شدهاید؛ به مجری برنامه میگویید: سلام بر شما، سپس میگویید: سلام بر تمامی حاضران در این جمع و سپس میگویید: و سلام بر تمامی شهدایی که اکنون در جمع ما نیستند - آیا این به لحاظ ادبی اشکالی دارد؟!
سه نکته :
1- در زیارت عاشورا، اگر چه به محضر امام علیه السلام مشرف شدهاید، اما سراسر از خودتان می گویید و مواضع خود را به ایشان اذعان و اعلام مینمایید؛ حتی در دعاهایش نیز برای خودتان دعا نمی کنید.
2 - در زیارت عاشورا، گاه به سید الشهداء، امام حسین علیه السلام عرض میکنید که از خدا چه می خواهید، تا ایشان نیز امین بگویند و شفاعت کنند تامستجاب گردد؛ مانند: (ادامه دارد...)
- ۶۱۶
- ۲۱ فروردین ۱۴۰۴
دیدگاه ها (۰)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط