میدونی دلبر،صدای خنده های من و تو، ته اون کوچه بن بست، درست ،بینابینِ آجرای قدیمی ترین خونه محبوس شدن...هنوزم وقتی از اونجا رد میشممیشنوم صدای قشنگتو،و هر بار با خودمتکرار میکنمنه؛دروغهاین صدای اون نیست...#کاف