غاری یک نفرهام در طبقهی دوم آپارتمانیدر محلهای شلوغصبحها بیرون میزنم از خودمدنبال #کوه یکه جا برای #غار ی یک نفره داشته باشدشبها برمیگردم به خودمآتش روشن میکنم و روی دیوارههایمطرحی میکشم از معشوقهای که ندارمشعر از: جلیل صفربیگی