کاش تا دل میگرفت و میشکست

کاش تا دل میگرفت و میشکست …
دوست می آمد کنارش می نشست …

کاش میشد روی هر رنگین کمان …
می نوشتم "مهربان "با من بمان …

کاش می شد قلب ها آباد بود …
کینه و غم ها به دست باد بود …

کاش می شد دل فراموشی نداشت …
نم نم باران هم آغوشی نداشت …

کاش می شد کاش های زندگی …
تا شود در پشت قاب بندگی …

کاش میشد کاش ها مهمان شوند …
درمیان غصه ها پنهان شوند …

کاش می شد آسمان غمگین نبود …
رد پای کینه ها رنگین نبود …

#نیما_یوشیج