بایدها و نبایدهای استفاده از omega

بایدها و نبایدهای استفاده از omega 3
رژیم غذایی سرشار از امگا ۳ باعث کاهش التهاب می‌شود. به همین دلیل روی بسیاری از بیماری‌ها به‌ ویژه بیماری‌های قلبی، تاثیر می‌گذارد. علاوه بر این، به کاهش تری‌گلیسیرید که یک عامل خطر برای بیماری قلبی است کمک می‌کند، نقش کلیدی در بینایی و سلامت چشم دارد، برای سلامت نیز مغز مهم است.
امگا ۳ فرم‌های مختلفی دارد؛ دو فرم EPA و DHA عمدتاً در منابع حیوانی مانند ماهی یافت می‌شوند و ALA (آلفا لینولنیک اسید)، یکی دیگر از فرم‌های اسید چرب امگا ۳ هست که در منابع گیاهی مانند آجیل و دانه‌ها یافت می‌شود.
ایسنا در گزارشی نوشت، امگا ۳ به سلامت قلب، ریه‌ها، رگ‌های خونی و سیستم ایمنی بدن کمک می‌کند. امگا ۳ فرم‌های مختلفی دارد. دو فرم EPA و DHA عمدتاً در منابع حیوانی مانند ماهی یافت می‌شوند و ALA (آلفا لینولنیک اسید)، یکی دیگر از فرم‌های اسید چرب امگا ۳ هست که در منابع گیاهی مانند آجیل و دانه‌ها یافت می‌شود. سطح DHA به‌ویژه در شبکیه (چشم)، مغز بالا است.
اسید چرب امگا۳ موجود در روغن ماهی می‌تواند سطح تری گلیسیرید بالا را کاهش دهد. داشتن سطوح بالای این چربی، خون شما را در معرض خطر بیماری‌های قلبی و سکته قرار می‌دهد. از جمله فواید مکمل‌های روغن ماهی (EPA+DHA) برای بیماری «آرتریت روماتوئید» این است که ممکن است سفتی و درد مفاصل را مهار کند. به نظر می‌رسد مکمل‌های امگا ۳ اثربخشی داروهای ضد التهابی را افزایش می‌دهند.
همچنین برخی از محققان دریافته‌اند جوامعی که غذاهایی با سطوح بالای امگا ۳ مصرف می‌کنند، سطوح پایین‌تری از افسردگی دارند. نکته مهم این است که به نظر می‌رسد DHA برای بینایی و تکامل عصبی در کودکان مهم است.
رژیم غذایی سرشار از امگا ۳ باعث کاهش التهاب می‌شود که یک جزء کلیدی در آسم است اما مطالعات بیشتری برای نشان دادن این که آیا مکمل‌های روغن ماهی عملکرد ریه را بهبود می‌بخشند یا مقدار داروی مورد نیاز فرد برای کنترل این بیماری را کاهش می‌دهد، مورد نیاز است.
برخی از مطالعات نشان می‌دهند که روغن ماهی می‌تواند علائم ADHD را در برخی از کودکان کاهش دهد و مهارت‌های ذهنی آن‌ها مانند تفکر، به خاطر سپردن و یادگیری را بهبود بخشد. اما تحقیقات بیشتری در این زمینه مورد نیاز است و مکمل‌های امگا ۳ نباید به عنوان درمان اولیه استفاده شوند. امگا ۳ ممکن است به محافظت در برابر بیماری آلزایمر و زوال عقل کمک کند و تأثیر مثبتی بر کاهش تدریجی حافظه مرتبط با پیری داشته باشد. اما این هنوز قطعی نیست.