آرامگاهکوروشبزرگپاسخایرانبهستیزان
#آرامگاه_کوروش_بزرگ_پاسخ_ایران_به_ستیزان
#وطن# وطن فروش
کدامین سلیمان؟ (بررسی هویت سلیمان)
با دقت در روایتهای کهن پیرامون آرامگاه پاسارگاد این نکته دریافت میشود که ایرانیان دوران پس از اسلام قدرت های ماورایی و خدایی برای این آرامگاه قائل بودند، چنانکه ابن بلخی در کتاب مشهور «فارسنامه» مینویسد، مردم میگویند هرکه به درون آرامگاه بنگرد کور میشود (ابن بلخی، 1385: صص154-155).
نزد مردم محلی این آرامگاه درجهای همانند حرم امامان (ع) و زیارتگاههای پیامبران داشته است چنانکه مردم مسلمان از صاحب این قبر درخواست بر آوردن حاجات و نیازها و شفا دادن بیماریها داشتند:
آرامگاه به عنوان مکانی برای بر آورده شدن حاجات در یادداشتهای سیاحان اروپایی چون مادام دیولافوا و ادوارد براون و لرد کرزن و جکسن دیده میشود و مواردی چون طواف گله های گوسفند، آرامگاه شفا دهنده بیماری هاری و… از باور های دیگری است که در مورد آرامگاه کوروش در نوشتار های این سیاحان آمده است (صداقت کیش، آذر و دی 1380 : ص 95).
زیارت، قربانی کردن و دخیل بستن به آرامگاه نیز از باورهای مردم فارس بود؛ برآورده کردن نیاز ها و حاجات را مردم محلی از «مادر سلیمان» درخواست میکردهاند:
مردمی که برای دیگ جوش یا زیارت میرفتهاند، در اتاق آرامگاه، ضمن زیارت، در و دیوار اتاق آرامگاه را میبوسیدند و شمع روشن میکردهاند و به طناب بسته شده در اتاق، دخیل از پارچه و یا سوزن قفلی و امثال آن میبستند تا حاجات آنان برآورده شود و نیت میکردند که ای مادر سلیمان، اگر مراد مرا حاجت کنی، فردا [یا هر روز دیگر] یک بره دیگ جوش میکنم (صداقت کیش،آذر و دی 1380: ص95).
تمام این درخواست حاجتها، دخیل بستنها، قربانی کردنها ، شفا خواستن ها و تصورات مافوق بشری این نکته را یاد آور میشود که نزد ایرانیان و مردم محلی شخصیت «مادر سلیمان» یک شخصیت عادی و معمولی نیست، بلکه گویی همانند امامان و پیامبران با خداوند در ارتباط است و رابطه و جایگاه ویژهای نزد پروردگار دارد، چراکه در دین اسلام این بسیار زشت و ناپسند است که درخواست شفاعت و یا حاجت از غیر از برگزیدههای خدا و پیامبران و امامان شود.
#ما_ایرانی_هستیم#ایران#ایرانی#ایرانیان#ایران_باستان#هخامنشیان#کورش_بزرگ#کورش_کبیر#پاسارگاد#شیراز#فارس
#وطن# وطن فروش
کدامین سلیمان؟ (بررسی هویت سلیمان)
با دقت در روایتهای کهن پیرامون آرامگاه پاسارگاد این نکته دریافت میشود که ایرانیان دوران پس از اسلام قدرت های ماورایی و خدایی برای این آرامگاه قائل بودند، چنانکه ابن بلخی در کتاب مشهور «فارسنامه» مینویسد، مردم میگویند هرکه به درون آرامگاه بنگرد کور میشود (ابن بلخی، 1385: صص154-155).
نزد مردم محلی این آرامگاه درجهای همانند حرم امامان (ع) و زیارتگاههای پیامبران داشته است چنانکه مردم مسلمان از صاحب این قبر درخواست بر آوردن حاجات و نیازها و شفا دادن بیماریها داشتند:
آرامگاه به عنوان مکانی برای بر آورده شدن حاجات در یادداشتهای سیاحان اروپایی چون مادام دیولافوا و ادوارد براون و لرد کرزن و جکسن دیده میشود و مواردی چون طواف گله های گوسفند، آرامگاه شفا دهنده بیماری هاری و… از باور های دیگری است که در مورد آرامگاه کوروش در نوشتار های این سیاحان آمده است (صداقت کیش، آذر و دی 1380 : ص 95).
زیارت، قربانی کردن و دخیل بستن به آرامگاه نیز از باورهای مردم فارس بود؛ برآورده کردن نیاز ها و حاجات را مردم محلی از «مادر سلیمان» درخواست میکردهاند:
مردمی که برای دیگ جوش یا زیارت میرفتهاند، در اتاق آرامگاه، ضمن زیارت، در و دیوار اتاق آرامگاه را میبوسیدند و شمع روشن میکردهاند و به طناب بسته شده در اتاق، دخیل از پارچه و یا سوزن قفلی و امثال آن میبستند تا حاجات آنان برآورده شود و نیت میکردند که ای مادر سلیمان، اگر مراد مرا حاجت کنی، فردا [یا هر روز دیگر] یک بره دیگ جوش میکنم (صداقت کیش،آذر و دی 1380: ص95).
تمام این درخواست حاجتها، دخیل بستنها، قربانی کردنها ، شفا خواستن ها و تصورات مافوق بشری این نکته را یاد آور میشود که نزد ایرانیان و مردم محلی شخصیت «مادر سلیمان» یک شخصیت عادی و معمولی نیست، بلکه گویی همانند امامان و پیامبران با خداوند در ارتباط است و رابطه و جایگاه ویژهای نزد پروردگار دارد، چراکه در دین اسلام این بسیار زشت و ناپسند است که درخواست شفاعت و یا حاجت از غیر از برگزیدههای خدا و پیامبران و امامان شود.
#ما_ایرانی_هستیم#ایران#ایرانی#ایرانیان#ایران_باستان#هخامنشیان#کورش_بزرگ#کورش_کبیر#پاسارگاد#شیراز#فارس
- ۶۳۵
- ۲۷ اردیبهشت ۱۴۰۰
دیدگاه ها (۱)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط