خدا شناسی

خدا شناسی (3)
إِیَّاکَ نَعْبُدُ

بچه ها از پدر و مادر خواهش هایی دارند یا پدر و مادر از فرزندشان انتظاراتی دارند که خدایی نیست و اگر براورده شود دیگر نمی توان گفت فقط خدا چون انگیزه های دیگری هم بجز پروردگار اجابت شده است. فرزندی می خواهد خلاف کند و والدین هم پول و یا شرایط را در اختیار می گذارند در این وضعیت عبادت صورت گرفته ولی نه برای خدا بلکه در اهداف غیر خدایی و اینگونه است که دیگر «ایاک نعبد» در خدمت خداوند «فقط» نبوده است.
خانواده ای از نعمت ماشین و خانه و رفاهیات برخوردار هستند این اهل خانه تا زمانی به عبادت فقط خداوند مشغولند که داشته هایشان به دیگران هم خیری برساند ولی اگر تامین کننده فقط آسایش خودشان باشد دیگر نمی توان گفت: در خدمت خدا بوده اند بلکه باید گفت به خدمت خود مشغول بوده اند.
استاد دانشگاه که از آموزش کم می گذارد یعنی از عبادت کم کرده و اگر فرد بجای خدمت به دانشجو و دانشگاه وقتش را در جای دگر سپری کند دیگر نمی شود تصور کرد که فقط خدا را پرستش کرده است.
سرباز تا زمانی می تواند به خدمت فرمانده مشغول باشد که ان امیر خواسته های معقولی داشته باشد و اگر رهبر زیردستان خود را به مسیر غیر خدایی دعوت کرد دیگر اطاعت از او با تعبد خداوند همراه نیست بلکه تعبد شخصیتی صورت گرفته است.
پدر یا مادر یا امام یا پیامبر و.. تا زمانی که جهت خدایی باشد، پیروی از آن با عبادت خداوند پیوسه است و می شود ( خدایا فقط تو را پرستش می کنم) و اگر فریب بود یا مخالفت با احکام قرآن (مانند ربا) یا جهت به ظاهر دینی ولی در واقع بر ضد حق بود باید گفت پرستش خداوند به همراه غیره!
در یک کلام:
اگر خدمت کردن برای خدا باشد و با کلام قرآن سازگاری داشته باشد می شود «ایاک نعبد» فقط تو را عبادت می کنیم.
اگر هم در خدمت اشیاء و یا انسانها کسی باشد می شود: بت پرست یا شخصیت پرست.
این ایرادی هست به مسلمانانی که از بت پرستی به شخصیت پرستی تغییر پیدا کرده اند.