روشن فکری!

ای که از برای روشن فکری،سبز اندیشِ بهار شده ای و زمستان ،بهمن به کام میگذاری؛ساده بگویم؟ ای نادان خردی که نمیدانی تحریقِ عشق تعفن ندارد، از کدامین بوسه های یواشکی و عشق های آبکی می نویسی ؟جمع کن بساط شاعریت را، قهوه ات سرد شد.
_از برای زمستان زیبای آن سال