کاش میشد که کسی می امد

کاش میشد که کسی می امد....
باور تیره ی مارا می شست!!!
و به ما میفهماند...
دل ما منزل تاریکی نیست!
اخم...
بر چهره بسی نازیباست!
بهترین واژه همان لبخند است
که ز لبهای همه دور شده!
کاش میشد!!!
که به انگشت نخی میبستیم!
تا فراموش نگردد هنوز...
انسانیم......