خداوندا ی

خداوندا! ﺑﻠﻨﺪﺍﯼ ﺩﻋﺎﯾﺖ ﺭﺍ ﻋﻄﺎﯾﻢ ﮐﻦ ﺗﻮ ﺍﯼ ﻣﻌﺸﻮﻗﻪ ی ﻋﺎﻟﻢ؛ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﭘﺲ ﻋﺎﺷﻘﯽ ﺭﺍ ﭘﯿﺸﻪ ﺍﻡ ﻓﺮﻣﺎ ﺧﺪﺍﯾﺎ! ﺭﺍﺳﺘﺶ ﻣﻦ ﺁﺩﻣﯿﺰﺍﺩﻡ؛ ﮔﺎﻩ ﮔﺎﻫﯽ ﮔﺮ ﮔﻨﺎﻫﯽ می کنم ، ﻃﻐﯿﺎﻥ ﻣﭙﻨﺪﺍﺭﺵ ﮐﺮﯾﻤﺎ! ﻣﻦ ﮔﻨﻬﮑﺎﺭﻡ ، ﺗﻮ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﺑﮕﻮ ﺁﯾﺎ ﺍﻣﯿﺪ ﺑﺨﺸﺸﻢ بیجاست ؟ ﺧﻮﺩﺕ ﮔﻔﺘﯽ ﺑﺨﻮﺍﻥ ، ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻧﻤﺖ ﺍﯾﻨﮏ ﻣﺮﺍ ﺩﺭﯾﺎﺏ ﺑﻪ ﭼﺸﻤﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺟﻮﯾﺪ ﺗﻮ ﺭﺍ؛ ﻧﻮﺭﯼ ﻋﻨﺎﯾﺖ ﮐﻦ ﺩﻭ ﺩﺳﺖ ﺧﺎﻟﯽ ﺍﻡ ﺭﺍ ﺭﺣﻤﺘﯽ ﺩﯾﮕﺮ ﻋﻄﺎ ﻓﺮﻣﺎ. آمین مهربانم.......
دیدگاه ها (۳)

ﺑﺎ ﺗﻮ ﻫﺴﺘﻢ ﺳﻬﺮﺍﺏ ! ﺗﻮ ﮐﻪ ﮔﻔﺘﯽ " ﮔﻞ ﺷﺒﺪﺭ ﭼﻪ ﮐﻢ ﺍﺯ ﻻﻟﻪ ﯼ ﻗﺮﻣﺰ ...

صدای خنده ی خدا را میشنوی؟؟دعاهایت را میشنود و به آنچه محال ...

ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻣﮑﻦ ﮐﻪ :ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺭﻭﺩﺧﺎﻧﻪ ﺍﺳﺖ؛ ﻫﺮ ﭼﻪ ﻋﻤﯿﻖ ﺗﺮ ﺑﺎﺷﺪ ﺁ...

خدایا ...در آوای سنگین سکوت امشب ، در دست افشانی رویا در ظرا...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط