من نه عاشق بودم ونه محتاج نگاهی که بلغزد برمنمن خودم بو

من نه عاشق بودم ونه محتاج نگاهی که بلغزد برمن،
من خودم بودم و یک حس غریب که به صدعشق وهوس می ارزید،
من خودم بودم ودستی که صداقت میکاشت گرچه درحسرت گندم پوسید،
من نه عاشق بودم و نه آلوده به افکار پلید،من به دنبال نگاهی بودم که مرااز پس دیوانگی ام میفهمید،
وچه خوشبین بودم همه اش رویابود،وخدامیداند سادگی از ته دلبستگی ام پیدا بود...