ی روز

یــــہ روزے . . . . .
همہ ے زخمهاے زندگے خوب میشہ ....
امــــا بـــعـــضــــے حــــرفــــا . . . .
هیـــچــوقــــت فــرامـــوش نمــیشہ ....
نــہ ڪہ چـــون حــرفــہ تــلــخـــہ، نــــــہ ....
چـــون ڪســــے بـــهـــت گـــفــــتــہ ڪــہ انـــــتــــظـــــارشُ نـــــداشــــتـــــــے ......
رفــــتــــار بــــعـــضــــے از آدمــــا
هــیـچـوقـت از ذهـنــت پـاڪ نمیشہ ....
شــاید اون رفتار از نظر خیلیا بد نباشـہ
امـــا فـــقــط خــودت میــفـــهمـــے
ڪـــــہ چــــــقـــــــــــدر بـــخــــاطــــر
رفــتـــارش داغــــــــون شـــــدے ....
بـــعــــضـــے وقــتا باید سڪوت ڪنــے ....
و فــــقـــــط بـــخاطـــر خـــــودتف
پـــــیــــگــــیـــر چـــیـزے نــــشــــے ....
امـــــا هیـــچــوقــتـــــم یــــادت نمـــیـــره
" ڪہ چـــے بـهت گذشت، تا گذشت " ....