گوش به حرف این مردم نده

‌
گوش به حرفِ این مردم نده !
بیا برایت بگویم
چه روزگار خوشی ست عاشقی ...
بیا تا بگویمت
دلـــت که با شوقِ دیدارش می تپد
یعنی زندگی
این مردم از بس دنیایی می بینند همه چیز و همه کس را ...
یادشان رفته
مجنون با عشقِ لیلی از کوچه ها رد می شد
مجنون از عشقِ لیلی مجنون تر می شد
دیوانه ها را چه به عاقلی !
عاشقی هم که می دانی دیوانگیست
و چه دیوانگیِ شیرینی ست
وقتی اشک هایت؛ خنده هایت
بغض هایت؛
همه و همه دلیل داشته باشد
تنها برایت یک آرزو می کنم
همیشگی باشد آنــکه مجنونت می کند ...