سرانجام یک روز صبح

سرانجام یک روز صبح ...
خودم را
از خواب های آلوده به کابوس !!؟
پس خواهم گرفت ... و
فنجان به فنجان، با خود عهد خواهم بست که ...
قهوه ام دیگر، سر از هیچ فال یکطرفه ای در نیاورد ...

یک روز صبح خودم را دیگر حتی ...
به رخ روزنامه های صبح نخواهم کشید
و گوشی ام را،
از تماس هیچ کسی تحویل نخواهم گرفت !!؟



ما ... تنها زمانی می توانیم ،
شعار ... در مدح تنهایی سر دهیم !!؟
که در پنهانی ترین لایه های شخصیت مان ...
توقعات مان را از دیگران، زنده به گور کرده باشیم !!؟