می نشستم

می نشستم
پشت چرخ ...
و تمام روز ....
نگاهم پایین
به ردِّ دوخت
حواسم به دستهایم
به گذرگاه ِ پارچه ...
گلستان گل و نقش
و لذت ِ نوازش ِ گاه گاه ِنسیم
بر شانه هایم
باید خیاط میشدم
سربه زیر و آرام
و صبور ... شغل خوبی بود
برای ندیدنت .....
.
.
.
.لیلا مومنی پور .
.