کاش آدمیعشقــــش را برداردبرود یک گوشهی دنجزیر آفتابروی مهتابلابلای خواب!به صــــدای پای اینهــــمه عابر، بیتفاوت شودفقط برای یک صدای پادلش هُـــــری بریزدکاش عشــــــقمثل خواب معصومانهاتساده باشد...!