خواهرم قدر بدان

خواهرم قدر بدان
چادر ارثیه ی "حضرت زهرا"بوده
یادگاری که سر"زینب کبری" بوده
وهمه
پدر و هردو برادر
همه حساس به آن چادر خاکی بودند...
تا"علی"ضربت خورد گفت
"زینب"گل بابا
علی وآل علی
به فدای توواین چادرتو
نگذاری که بیفتد به زمین
تا"حسن" شد جگرش پاره به جامی از زهر گفت
خواهر به همان لحظه ی مادر
که زمین خورد قسم
چادر از دست نده
وگمانم که "حسین"
وسط معرکه کرب وبلا
یک نگاهش به سوی لشکر دشمن
ونگاه دگرش سمت همین چادر زینب بوده...
همه خون ها به فدای توو آن چادر تو
زینبم تو حواست باشد....
اینک اما امروز
خواهرم از همان روز نخست
سنبل غیرت ما چادر مشکین تو بود...
این همه خون جگرها
این همه نیزه وسرها
همه رفتند که تو بشوی
"چادری و زهرایی"
وارث چادر زینب
نکندخون به دل "مهدی زهرا" بکنی؟