از همان روز که مادر به دهان شیر چکاند

از همان روز که مادر به دهان شیر چکاند

گوییا روضه عباس به گوشم میخواند

حمد لله که شدم شیعه حساس علی

سینه ام شد حرم حضرت حضرت عباس علی

شده ام هیأتی و نوکر دربست حسین

هر زمان مرغ دلم پر زده بین الحرمین

شده ام خادم و بیمار اباعبدالله

نفسم بند علمدار اباعبدالله

عشق عباس و حسین آمده در خاک و گلم

حیف در حسرت یک کرب و بلا مانده دلم

مادرم ای به فدایت همه دنیا باشد

همدمت روز جزا حضرت زهرا باشد