نکاتنابزندگی

#نکات_ناب_زندگی
#قسمت_اول_شناخت
#و_مراعات_حقوق_دیگران


2️⃣1️⃣ پوشاندن عیوب مسلمانان جهت حفظ آبروی آنان

🌀 به تعبیر رسول خدا 👈 هر کس عیب پوش مسلمانی باشد، خداوند هم عیب او را در دنیا و آخرت می پوشاند. 🌸🍃


3️⃣1️⃣ پرهیز از حضور در جاهایی که سوء ظن مسلمانان را بر می انگیزد.

🌀 پرهیز از مواضع تهمت یک تکلیف است و چون ناپرهیزی از حضور در جاهایی که بدگمانی دیگران را سبب
می شود، موجب به گناه افتادن آنان می شود 👈 پس در مقابل مؤمنان وظیفه داریم که از این گونه حضورهای شائبه دار و سوءظن آور و مسئله ساز بپرهیزیم تا موجب به گناه افتادن دیگران نشویم. 🌸🍃


4️⃣1️⃣ رفع نیاز مؤمنان و تلاش در راه قضاء حاجت او و برطرف کردن مشکلاتش 👈 یکی دیگر از حقوق مسلمانی است و در روایات ثوابی بیش از نماز و روزه و حج و طواف برای آن بر شمرده شده است. 🌸🍃


🌀 بهره گیری از مال و قدرت و آبرو و وجهه ی خویش، برای یاری یک مسلمان و برطرف کردن رنج و مشکل و گرفتاری او از عظیم ترین تکالیف ما در برابر برادران دینی است. 🌸🍃



5️⃣1️⃣ حفظ عرض و آبروی یک مسلمان در غیاب او 👈 و اگر کسی به یک مسلمان تهمتی زد، دفاع از او واجب است و اگر بتواند دفاع کند و تهمت را دفع کند ولی کوتاهی و سستی کند، به مقتضای روایت در گناه تهمت زنندگان شریک است.


6️⃣1️⃣ سلام و مصاحفه و معانقه
👈 در روایات بی شماری است که مسلمان وقتی به مسلمان دیگر می رسد سلام دهد، دست بدهد و مصاحفه و معانقه کند.


7️⃣1️⃣ عیادت، دیدار، تشییع جنازه، زیارت قبور، تسلیت و تعزیت به خانواده، دعا پس از فوت و ... این ها از جمله حقوقی است که بر عهده ی مسلمان است.




🌴 حقوقی که یاد شد، نه همه ی حقوق، بلکه برخی از حقوق مسلمانی است که برای هر کدام احادیث فراوانی در منابع ما نقل شده است که جهت پرهیز از طولانی شدن بحث، به اشاره ای بسنده کردیم. 🌸🍃


💫 مراعات این وظایف متقابل 👇

جامعه ای آرمانی، با صفا و صمیمیت، همبسته و منسجم، عاطفی و نیرومند پدید می آورد که 👈 از حرارت ایمان و شوق برخوردار است و آحاد و افراد، در سایه ی این مودت و صداقت و مراعات، به قدرتی استوار و مجموعه ای مستحکم و خلل ناپذیر تبدیل می شوند و جامعه ی اسلامی به عزت و اقتدار
می رسد. 🌸🍃

🌿 پایان این بحث را با حدیثی از امام صادق علیه السلام قرار می دهیم که درباره ی ادای حق مؤمن فرمود 👇

🌳 خداوند، به چیزی برتر از ادای حق مؤمن عبادت نشده است. 🌸🍃

🌱 منبع 📚 بحارالانوار / جلد ۷۱ / صفحه ی ۲۴