بسم الله الرحمن الرحیم
بسم الله الرحمن الرحیم
پاسخ قسمت دوم :
مگر دین چیست؟ آیا غیر از جهان بینی و نیز دستورالعملهای لازم در شئون و امور مختلف زندگی است؟ آن دینی که به درد زندگی مردم در دنیا نخورد، حتماً و قطعاً به درد آخرتشان نیز نمیخورد، اگر چه شبها تا صبح نماز نافله بخوانند و صبح ها تا شب روزه بگیرند. پس، لا معاش له، لا معاد له یعنی چه؟ و از الدّنیا مزرعة الاخرة چه میگوید؟
چرا میگویید: مبلغین حرف از زندگی، مسائل مالی، یا مشکلات مردم نگویند؟ پس چه بگویند؟ تاریخ تولد، فضایل و تاریخ و چگونگی شهادت امام حسین یا فاطمه زهراء یا دیگر امامان علیهم السلام؟!
میگویند: به مردم از اخلاق بگویید و با اخلاق جذب کنید.خب این اخلاق چیست؟ آیا غیر از چگونگی موضعگیری در هر امری است؟
دینداری چگونه محقق میگردد، با نماز یا روزه یا تبسم و لبخند به دوست و دشمن و خواندن مستمر قرآن،دعا یا برپایی جلسات مذهبی؟ بله، همه این امور در جای خودش لازم است، اما چه فایده دارد اگر کسی نماز بخواند و ایّاک را نفهمد و من را ما نبیند؟ چه فایده دارد اگر روزهاش فقط رژیمی برای سلامتی جسمش باشد، چه فایده دارد اگر قرآن بخواند، اما نیابد که چگونه باید زندگی کند؟
اگر مسلمانی نداند که بر اساس آموزههای اسلامی در وحی و سیره و سنت نبوی صلوات الله علیه و آله، باید مقابل خودش و خواستههایش - پدر و مادرش - همسر و فرزندانش - همسایگانش - شهر و کشورش - کسب و کارش - مردم و گرفتاریهای آنان - سیاست و حکومتش - دوست و دشمنش و ...، چه مواضعی داشته باشد، دیگر چه اخلاقی دارد؟ اخلاق چیست؟
اتفاقاً مشکل اساسی این است که سبک زندگی، چه در بُعد نظری و چه در بُعد عملی، درست تعلیم و تبلیغ نشده است که وضع مردم و جامعه این چنین گردیده است و فرهنگ اعتقادی، دینی، اسلامی و ارزشها کمرنگ شده و کمرنگتر میشود.
مردم هر حُسن و پیشرفتی داشته اند، از یادگرفتن و عمل کردن به سبک زندگی بر اساس آموزهها دینی بوده است و هر چه مشکل، معضل، ضعف، عقبافتادگی و غرب زدگی یا تحجر و خرافات دارند نیز از عدم اطلاع، آموزش و عمل به این دستور العملها میباشد.
زمانی میگفتیم: دین از سیاست جدا نیست - امروز باید مکرر و مستمر و به هر شکلی بگوییم: دین از زندگی جدا نیست.پس امروزه همه دستگاهها،سخنرانان،دانشمندان، رسانهها و ...، باید سبک درست زندگی را آموزش داده و تبلیغ کنند،نه این که توصیه کنیم بالای منبر از شهادت یا چند فضیلت عبادی معصومین (ع) بگویند، و به زندگی و مشکلات ارتباطی، فرهنگی و اقتصادی آنها کاری نداشته باشند.(پایان)
پاسخ قسمت دوم :
مگر دین چیست؟ آیا غیر از جهان بینی و نیز دستورالعملهای لازم در شئون و امور مختلف زندگی است؟ آن دینی که به درد زندگی مردم در دنیا نخورد، حتماً و قطعاً به درد آخرتشان نیز نمیخورد، اگر چه شبها تا صبح نماز نافله بخوانند و صبح ها تا شب روزه بگیرند. پس، لا معاش له، لا معاد له یعنی چه؟ و از الدّنیا مزرعة الاخرة چه میگوید؟
چرا میگویید: مبلغین حرف از زندگی، مسائل مالی، یا مشکلات مردم نگویند؟ پس چه بگویند؟ تاریخ تولد، فضایل و تاریخ و چگونگی شهادت امام حسین یا فاطمه زهراء یا دیگر امامان علیهم السلام؟!
میگویند: به مردم از اخلاق بگویید و با اخلاق جذب کنید.خب این اخلاق چیست؟ آیا غیر از چگونگی موضعگیری در هر امری است؟
دینداری چگونه محقق میگردد، با نماز یا روزه یا تبسم و لبخند به دوست و دشمن و خواندن مستمر قرآن،دعا یا برپایی جلسات مذهبی؟ بله، همه این امور در جای خودش لازم است، اما چه فایده دارد اگر کسی نماز بخواند و ایّاک را نفهمد و من را ما نبیند؟ چه فایده دارد اگر روزهاش فقط رژیمی برای سلامتی جسمش باشد، چه فایده دارد اگر قرآن بخواند، اما نیابد که چگونه باید زندگی کند؟
اگر مسلمانی نداند که بر اساس آموزههای اسلامی در وحی و سیره و سنت نبوی صلوات الله علیه و آله، باید مقابل خودش و خواستههایش - پدر و مادرش - همسر و فرزندانش - همسایگانش - شهر و کشورش - کسب و کارش - مردم و گرفتاریهای آنان - سیاست و حکومتش - دوست و دشمنش و ...، چه مواضعی داشته باشد، دیگر چه اخلاقی دارد؟ اخلاق چیست؟
اتفاقاً مشکل اساسی این است که سبک زندگی، چه در بُعد نظری و چه در بُعد عملی، درست تعلیم و تبلیغ نشده است که وضع مردم و جامعه این چنین گردیده است و فرهنگ اعتقادی، دینی، اسلامی و ارزشها کمرنگ شده و کمرنگتر میشود.
مردم هر حُسن و پیشرفتی داشته اند، از یادگرفتن و عمل کردن به سبک زندگی بر اساس آموزهها دینی بوده است و هر چه مشکل، معضل، ضعف، عقبافتادگی و غرب زدگی یا تحجر و خرافات دارند نیز از عدم اطلاع، آموزش و عمل به این دستور العملها میباشد.
زمانی میگفتیم: دین از سیاست جدا نیست - امروز باید مکرر و مستمر و به هر شکلی بگوییم: دین از زندگی جدا نیست.پس امروزه همه دستگاهها،سخنرانان،دانشمندان، رسانهها و ...، باید سبک درست زندگی را آموزش داده و تبلیغ کنند،نه این که توصیه کنیم بالای منبر از شهادت یا چند فضیلت عبادی معصومین (ع) بگویند، و به زندگی و مشکلات ارتباطی، فرهنگی و اقتصادی آنها کاری نداشته باشند.(پایان)
- ۶۲۷
- ۰۹ فروردین ۱۴۰۴
دیدگاه ها (۰)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط