رویای شیرین من

پارت هفتم

هیلاری کنار آیزاوا وایساد و به بچه ها نگاه کرد: آیزاوا سنسه من باید باکوگو کاتسوکی،شوتو تودوروکی و خواهرمو ببرم جایی کارشون دارم.

آیزاوا: هیلاری هرجا میخوای ببرشون فقط سالم برشون گردون،مثل دفه قبل نشه😑

هیکاری: م...مگه...د...دف...دفه قبل...چی...شد؟

هیلاری: هیچی فقط چند تاشون رو با دست و پای شکسته بر گردوندم چیز مهمی نبود!

تودوروکی: چقدر عالی😐

هیکاری: اگه اتفاقی بیفته خودت باید گردن بگیری یا به ما ربطی نداره.

هیلاری: نمی خواد تو به من بگی چی به چیه. آها فهمیدم می ترسی هه نترس بابا خودم باهاتون میام

هیکاری: من نمی ترسم😡💢

هیلاری: آره تو راست میگی😏

میتسو: بس کنین دیگه وز وز وز وز وز وز پاشین جم کنین بریم💢💢

هیلاری: میتسو چان آروم باش چیزی نشده الان میایم.

خلاصه باکوگو،تودوروکی، هیکاری،هارو،میتسو و هیلاری روانه کوچه و خیابون شدن.

هیلاری خیلی آروم تو گوش هارو چیزی گفت: هارو چان می‌دونستی هیکاری عاشقه؟

هارو: وای نه(گرفتن دهنش) ببخشید حواسم نبود حالا کی هست؟

هیلاری: باکوگو

هارو غششش

هیلاری بلد گفت: خب رسیدیم احمقا

باکوگو: نفله باکا مگه نمی‌بینی کوچه بن بسته یا نکنه کوری؟

هیلاری: هی هیکاری اون دوست پسرت رو خفه کن تا نزدم تو دهنش💢

هیلاری به میتسو اشاره کرد و میتسو کارتی رو از جیبش بیرون آورد و روی یک قسمت از دیوار کشید.
بعد دری باز شد. همه دهن ها یک متر باز بود🤣🤣🤣

هیلاری سمت باکوگو رفت و دهنش رو بست: مطمئنی‌ که بنبسته؟

هیلاری جلو در ایستاد: هی مگه نمی‌خواین بیاین تو زود باشین دیگه!

همه رفتن داخل هر کس از کنار هیلاری،هارو و میتسو رد می شد به اونها تعظیم می کرد.

به دری رسیدن که.....