بسم الله الرحمن الرحیم

بسم الله الرحمن الرحیم
قسمت دوم :
چه در عصر جاهلیت و چه امروز، کفار و دشمنان، بدون آن که حتی آیه‌ای از قرآن مجید را خوانده باشند و در آن تأمل و تفکر نموده باشند، وحیانیت قرآن مجید را انکار و تکذیب نموده و می‌نمایند! گروهی گفته و می‌گویند: سخنان خودش است که به نام خدا به مردم می‌ گوید - گروهی دیگر گفتند: خیالات و اوهام اوست - گروهی دیگر گفتند: شعر است و گروهی گفتند: دیگری به او یاد داده است.
هدف اصلی منکران این است که می‌ خواهند با انکار نبوت و وحی، راه هدایت الهی را بر مردمان ببندند! می‌خواهند هیچ دعوت و هدایتی از سوی حق تعالی نباشد، تا خود را جایگزین نموده و به باطل خود دعوت کنند و همگی را گمراه سازند، تا بتوانند بر آنها مسلط گردند!
بنابراین، اولین نکته در شناخت قرآن مجید این است که بدانیم و باور نماییم که کلام الله و وحی می‌باشد؛ لذا اگر پرسشی، شبهه‌ای یا نقدی نیز به نظر رسد، این یقین که حتماً ضعف در شناخت و علم ماست و به کلام الله ایرادی وارد نیست، آدمی را نجات می‌دهد.
وَاتْلُ مَا أُوحِيَ إِلَيْكَ مِنْ كِتَابِ رَبِّكَ لَا مُبَدِّلَ لِكَلِمَاتِهِ وَلَنْ تَجِدَ مِنْ دُونِهِ مُلْتَحَدًا - آنچه به تو از كتاب پروردگارت وحی شده تلاوت كن، هيچ چيز سخنان او را دگرگون نمی‌سازد، و ملجا و پناهگاهی جز او نمی‏‌يابی.(سوره کهف آیه 27)(پایان)