عشق در میان خطر

"عشق در میان خطر"
وقتی ارباب تاریکی سر می‌رسد، کیونگ خودش را سپر من می‌کند:
چاقوی تاریکی روی سینه‌اش خط می‌اندازد، اما من با اشک‌هایم زخم را التیام می‌بخشم.
او درحالی که خون از لبش می‌چکد، من را می‌بوسد:
"اگه این آخری‌مونه... می‌خوام همهٔ وجودت رو بچشم"
برای چند ثانیه سکوتی اینجا رو فرو میگیره و گلها پژمرده میشن(از سر حسادت)اما خیلی زودتر ازتصورم تمام میشه
" کی جرات کرده به تو صدمه بزنه"
به شدت عصبانی شدم و دیگه کنترل خودمم ندارم
نور عظیمی از وجود هر دوتامون به شکل دو اژدهای درهم‌تنیده بیرون می‌زند و تاریکی را نابود می‌کند.
صبح روز بعد، در کلبه‌ی کنار چشمه بیدار می‌شویم
کیونگ پشت گوشم زمزمه می‌کند:
"دیشب چند بار گفتی دوستت دارم؟ یادم رفت بشمرم..."
من با خستگی جواب می‌دهم با چشمانی اشک‌آلود:
"به اندازهٔ ستاره‌هایی که تو چشات می‌بینم."
"اگه حتی یک ثانیه فراموشم کنی... تمام دنیاهای موازی رو می‌سوزونم!"
"اینجا جهنم نیست!منم فراموشی ندارم"