باز باران با ترانه

باز باران با ترانه

ميخورد بر بام خانه

يادم آمد كربلا را،

دشت پرشور و بلا را،

گردش يك ظهر غمگين،

گرم و خونين،

لرزش طفلان نالان،

زير تيغ و نيزه ها را،

با صدای گريه های كودكانه

وندرين صحرای سوزان،

ميدود طفلی سه ساله

پر زناله ، دلشكسته ، پای خسته

باز باران ، قطره قطره،

ميچكد از چوب محمل،

آخ باران

کی بباری برتن عطشان یاران

ترکنند از آن گلو را

آخ باران .. آخ باران