چه کنم که توان از من میگریزد

چه کنم که توان از من می‌گریزد
وقتی که نام کوچک او را
در حضور من به زبان می آورند
از کنار هیزمی خاکستر شده
از گذرگاهی جنگل می‌گذرم
بادی نرم و نا‌بهنگام می‌وزد
سبکسرانه با بویی از پاییز
و قلب من از آن
خبرهایی از دوردست‌ها می‌شنود
خبرهای بد ...
او زنده است و نفس می کشد
اما غمی به دل ندارد ...................