کنج دنجی گزیده ام که مپرس آسمان را

کنج دنجی گزیده ام که مپرس آسمان را
به خانه آوردم غرق دریای رفت و آمد ها
خویشتن را کرانه آوردم دل به دنیای بی کسی بستم بی کسی هم چه عالمی دارد
این نیاز من است مجبورم گاهگاهی به حال خود باشم که نگیرد کسی سراغ مرا
خستگی را بهانه آوردم...
#نرگس_صرافیان_طوفان‌