فدای سرمان که

فدای سرمان که
هر کس را آدم حساب کردیم
خرد و خمیرمان کرد و رفت
فدای سرمان که همه احساسمان را گذاشتیم
برای کسانی که بزک دوزکی بیش نبودند...
گله و شکایتی هم نداریم از کسی
تقصیر حواس پرت خودمان بود!
به هر حال یک روز
باید سرمان به سنگ می خورد!
برای یک آغاز دوباره
تا حال خوبمان را پیدا کنیم
دو دستی بچسبیم و ولش نکنیم...