آرام تر ای روزگار

‏‎آرام تر ای روزگار
‏‎من هنوز یه عالمه حرف ناگفته دارم و کار ناکرده... !
‏‎چقدر زود زود از روی فرودین های تقویم من گذر می کنی!
هر چه بیشتر بزرگ می شوم دلم برای کودکی هایم تنگ می شود !نگاه کن! کودک درونم دلش میخواهد شیطنت کند....خدای من ...طفلک درون من باورش نمی شود این همه سال را بدو بدوکرده