چرا دروغ می گویم
‼️چرا دروغ می گویيم؟⁉️
شاید بارها در طول زندگیمان خواسته ایم که راست بگونیم اما نتواسته ایم. چرا؟
انسان هميشه راستگویی و دروغگویی را از خود آغاز می کند. هر فردی به میزانی که به خود راست می گوید شهامت راستگویی را به دیگران نیز خواهد داشت همانطور که به میزانی که به خود دروغ می گوید به دیگران نیز دروغ خواهد گفت و دیگر اينکه انسان اگر به دیگران راست نمی گوید برای این است که آنان نیز به او راست نگویند.
اما آیا تا به حال از خود پرسیده اید که چرا از صداقت و راستگویی بدتان می آید و از دروغ گویی خوشتان می آید؟
آنچه که انسان را از راستگویی به خود منزجر کرده زشتیهایی است که در نفس خود دارد زشتیهایی که تلاش می کند هم آن را از چشم خود پنهان دارد و هم از چشم دیگران. آخر اگر او بخواهد به خود راست بگوید باید چه بگوید؟
اينکه چه انسان بزدلی است و یا اينکه چقدر احمق و جاهل است و یا اینکه تا چه حد نفسش عیاش و هوسباز است و يا اينکه تا چه حد مال پرست است و یا اينکه هیچگاه کسی را دوست نداشته و هر کاری که می کند تماما برای رسیدن به مقاصد خود می باشد و اينکه تا چه حد انسان متکبر و خود خواهی است و..
اما اگر این حقایق زشت نفس او آشکار شود دیگر هیچکس او را دوست نخواهد داشت. پس تمام اين دروغگونیها برای این است که دیگران او را دوست بدارند و به او احترام بگذارند. اما آیا تمامی این دروغها باعث شده است که یک نفر را بیابیم که ما را واقعاً دوست داشته باشد.
ادامه متن را مطالعه کنید در کتاب:
دائرةالمعارف عرفانی جلد اول ص ۸۰ اثر استاد علی اکبر خانجانی
شاید بارها در طول زندگیمان خواسته ایم که راست بگونیم اما نتواسته ایم. چرا؟
انسان هميشه راستگویی و دروغگویی را از خود آغاز می کند. هر فردی به میزانی که به خود راست می گوید شهامت راستگویی را به دیگران نیز خواهد داشت همانطور که به میزانی که به خود دروغ می گوید به دیگران نیز دروغ خواهد گفت و دیگر اينکه انسان اگر به دیگران راست نمی گوید برای این است که آنان نیز به او راست نگویند.
اما آیا تا به حال از خود پرسیده اید که چرا از صداقت و راستگویی بدتان می آید و از دروغ گویی خوشتان می آید؟
آنچه که انسان را از راستگویی به خود منزجر کرده زشتیهایی است که در نفس خود دارد زشتیهایی که تلاش می کند هم آن را از چشم خود پنهان دارد و هم از چشم دیگران. آخر اگر او بخواهد به خود راست بگوید باید چه بگوید؟
اينکه چه انسان بزدلی است و یا اينکه چقدر احمق و جاهل است و یا اینکه تا چه حد نفسش عیاش و هوسباز است و يا اينکه تا چه حد مال پرست است و یا اينکه هیچگاه کسی را دوست نداشته و هر کاری که می کند تماما برای رسیدن به مقاصد خود می باشد و اينکه تا چه حد انسان متکبر و خود خواهی است و..
اما اگر این حقایق زشت نفس او آشکار شود دیگر هیچکس او را دوست نخواهد داشت. پس تمام اين دروغگونیها برای این است که دیگران او را دوست بدارند و به او احترام بگذارند. اما آیا تمامی این دروغها باعث شده است که یک نفر را بیابیم که ما را واقعاً دوست داشته باشد.
ادامه متن را مطالعه کنید در کتاب:
دائرةالمعارف عرفانی جلد اول ص ۸۰ اثر استاد علی اکبر خانجانی
- ۳.۱k
- ۰۵ خرداد ۱۴۰۲
دیدگاه ها (۰)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط