منتخب آیه روز از کتاب آموزگار...
✍كلمه ى «تلووا» از ریشه ى «لىّ» به معناى پیماندن و تاب دادن است كه مراد از آن در این آیه یا گرداندن زبان به ناحق و تحریف گواهى است و یا تاب دادن به اجراى عدالت و ایجاد تأخیر در آن است.
تمام كلمات و جملات این آیه در راستاى تشویق و تأكید بر عدالت است. قیام به عدالت و گواهى به عدالت ودورى از هرگونه فردگرایى، نژادگرایى و یاضعیف گرایى، معیار حقّ و عدالت است، نه فقر و غنى، یا خویش و خویشاوند.
گواهى انسان چند حالت دارد:
گاهى علیه ثروتمندان به خاطر روحیّه ى ضدّ استكبارى.
گاهى به نفع ثروتمندان بخاطر طمع به مال و مقام او.
گاهى علیه فقیر به خاطر بى اعتنایى به او.
گاهى به نفع فقیر به خاطر دلسوزى براى او.
كه این آیه همه ى این انگیزه ها را باطل و تنها قیام به عدل را حقّ مى داند.
امام صادق علیه السلام فرمود: مؤمن بر مؤمن هفت حقّ دارد كه واجب ترین آنها گفتن حقّ است، گرچه به زیان خود و بستگانش تمام شود.[397]
-----
397) تفسیر المیزان.
- به پاداشتن عدالت هم واجب است، هم لازمه ى ایمان است. «یا ایها الذین امنوا كونوا قوّامین بالقسط»
- قیام به عدالت، باید خوى و خصلت مؤمن گردد. كلمه «قوّام» یعنى بر پا كننده دائمى قسط و عدل.
- عدالت، حتّى نسبت به غیر مسلمان نیز باید مراعات شود. به اقتضاى اطلاق «كونوا قوّامین بالقسط»
- عدالت باید در تمام ابعاد زندگى باشد. در اقامه عدل نام مورد خاصّى برده نشده است. «قوّامین بالقسط»
- گواه شدن و گواهى دادن به حقّ، واجب است. «كونوا... شهداء للّه»
- نباید هدف از گواهى دادن، دست یابى به اغراض دنیوى باشد. «شهداء للَّه»
- اقرار انسان علیه خودش معتبر است. «شهداء للّه و لو على انفسكم»
- ضوابط بر روابط مقدّم است. «ولو على انفسكم او الوالدین و الاقربین»
- رعایت مصالح خود و بستگان و فقرا، باید تحت الشعاع حقّ و رضاى خدا باشد. «شهداء للَّه و لو على انفسكم...»
- سود و مصلحت واقعى فقرا و اغنیا از طریق شهادت به ناحقّ تأمین نخواهد شد. «ان یكن غنیّاً او فقیراً فاللَّه اولى بهما»
- همه در برابر قانون مساویند. «غنیاً او فقیراً»
- پیروى از هواى نفس مانع اجراى عدالت است و ملاحظه فامیل و فقر و غنا نشانه ى هوى پرستى است. «فلا تتّبعوا الهوى ان تعدلوا»
- اداى شهادت واجب است وكتمان وتحریف آن ممنوع. «ان تلووا او تعرضوا»
- هر نوع كارشكنى، تأخیر وجلوگیرى از اجراى عدالت، حرام است. «ان تلووا»
- ضامن اجراى عدالت، ایمان به علم الهى است. «فان الله كان بما تعملون خبیراً»
تمام كلمات و جملات این آیه در راستاى تشویق و تأكید بر عدالت است. قیام به عدالت و گواهى به عدالت ودورى از هرگونه فردگرایى، نژادگرایى و یاضعیف گرایى، معیار حقّ و عدالت است، نه فقر و غنى، یا خویش و خویشاوند.
گواهى انسان چند حالت دارد:
گاهى علیه ثروتمندان به خاطر روحیّه ى ضدّ استكبارى.
گاهى به نفع ثروتمندان بخاطر طمع به مال و مقام او.
گاهى علیه فقیر به خاطر بى اعتنایى به او.
گاهى به نفع فقیر به خاطر دلسوزى براى او.
كه این آیه همه ى این انگیزه ها را باطل و تنها قیام به عدل را حقّ مى داند.
امام صادق علیه السلام فرمود: مؤمن بر مؤمن هفت حقّ دارد كه واجب ترین آنها گفتن حقّ است، گرچه به زیان خود و بستگانش تمام شود.[397]
-----
397) تفسیر المیزان.
- به پاداشتن عدالت هم واجب است، هم لازمه ى ایمان است. «یا ایها الذین امنوا كونوا قوّامین بالقسط»
- قیام به عدالت، باید خوى و خصلت مؤمن گردد. كلمه «قوّام» یعنى بر پا كننده دائمى قسط و عدل.
- عدالت، حتّى نسبت به غیر مسلمان نیز باید مراعات شود. به اقتضاى اطلاق «كونوا قوّامین بالقسط»
- عدالت باید در تمام ابعاد زندگى باشد. در اقامه عدل نام مورد خاصّى برده نشده است. «قوّامین بالقسط»
- گواه شدن و گواهى دادن به حقّ، واجب است. «كونوا... شهداء للّه»
- نباید هدف از گواهى دادن، دست یابى به اغراض دنیوى باشد. «شهداء للَّه»
- اقرار انسان علیه خودش معتبر است. «شهداء للّه و لو على انفسكم»
- ضوابط بر روابط مقدّم است. «ولو على انفسكم او الوالدین و الاقربین»
- رعایت مصالح خود و بستگان و فقرا، باید تحت الشعاع حقّ و رضاى خدا باشد. «شهداء للَّه و لو على انفسكم...»
- سود و مصلحت واقعى فقرا و اغنیا از طریق شهادت به ناحقّ تأمین نخواهد شد. «ان یكن غنیّاً او فقیراً فاللَّه اولى بهما»
- همه در برابر قانون مساویند. «غنیاً او فقیراً»
- پیروى از هواى نفس مانع اجراى عدالت است و ملاحظه فامیل و فقر و غنا نشانه ى هوى پرستى است. «فلا تتّبعوا الهوى ان تعدلوا»
- اداى شهادت واجب است وكتمان وتحریف آن ممنوع. «ان تلووا او تعرضوا»
- هر نوع كارشكنى، تأخیر وجلوگیرى از اجراى عدالت، حرام است. «ان تلووا»
- ضامن اجراى عدالت، ایمان به علم الهى است. «فان الله كان بما تعملون خبیراً»
- ۲۱۶
- ۳۰ آذر ۱۴۰۴
دیدگاه ها (۰)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط