زیبایی هر انسانی مرهون تربیت ذهنی اوست

ﺑِﺴْﻢِ ﺍﻟﻠّﻪِ ﺍﻟْﺮَّﺣْﻤﻦِ ﺍﻟْﺮَّﺣﻴﻢ

زیبایی هر انسانی مرهون تربیت ذهنی اوست.

چرا بعضی با داشتن ظاهری زیبا و آراسته همچنان زشت و ناخواستنی، و بعضی دیگر با وجود ظاهری معمولی انسانهایی زیبا بنظر می رسند؟

تاکنون جواب این سوال را به انرژی مثبت و منفی ای نسبت میدادند که از فرد ساطع می شود. اما این پاسخ لایه عمیق تری نیز دارد.

زبان بدن ما انسانها یکی از نمادهای زیبایی ما محسوب شده و در کنار رنگ و رو و بدنی خوش فرم در جذاب دیده شدن و یا عدم جذابیت ما در چشم دیگران نقش بسزایی ایفا می کند.

اما زبان بدن، یعنی حالاتی که بیانگر احساسات، توانمندی ها، و ضعف های ما هستند مرهون طرز تفکر و چهارچوب های ذهنی ما می باشد. هر چقدر ذهنی زیبا تر و لطیف تر فکر کند زبان بدن زیباتری هم بروز می دهد و در مقابل آن، افرادی که ذهن منفی، شکاک و منتقدی دارند از زبان بدنی استفاده می کنند که بدیگران حس بدی می دهد.

برای جذابیتِ همیشگی و عمیق، تظاهر به زیبایی و توانمندی کافی نیست چون زبان بدن این ماسک را از صورت برداشه و بر ملا می کند. برای زیبا و جذاب بودن نیاز به تربیت ذهن به زیبا اندیشی، زیبا سکوت کردن، و زیبا گفتن داریم. چنین فردی در هر سن و هر موقعیتی به چشم دیگران زیباست.