در این کوران تنهایی صدای باد آرام است

در این کورانِ تنهایی ، صدای باد آرام است
بیا برگرد شیرینم ، بیا ! فرهاد آرام است

کبوتر با دو چشمانت شکارم کردی و رفتی
صبوری کن دلِ زخمی که آن صیاد آرام است

نباید بگذری از صیدِ زخمی ، عشق جلاد است
در آغوشم بکش این عشق مادرزاد آرام است

نکن شکوه که اشعارم چرا این قدر کوتاه است
دلیلِ ناتوانی نیست ، این فریاد آرام است

بیا چشمان من را باز کن ، راهی نشانم ده
بیا رام تو شد، شیرین بیا ! فرهاد آرام است.